Μονόλογοι της Κλυταιμνήστρας στη Γαλλία του 20ου και του 21ου αιώνα: νέες μορφές του τραγικού: από τον θεσμό της Πόλης στη συγκρότηση του Προσώπου

Abstract

The main aim of this thesis was the examination of the proportional (dramatic) relationship between the identity related agony of the ancient Polis (as represented in Ancient Drama) and the contemporary agony of the Person (as represented in the modern dramatic monologue). For this, modern and postmodern identity theories, self-narrative and accountability theories were examined and transferred within the autonomous dramatic monologue. It was argued that the dramatic confession acts as a tragedy condition for the modern subject. Field of application via qualitative research, were two French monologic rewritings of Clytemnestra by two female writers of the 20th and 21st century (M. Yourcenar and M.P. Cattino), which were compared with the archetypal heroine. As outcomes of this thesis could be registered a new typology for the tragic, focusing on the Judgement, and on the pending identity of the monological hero.

Κύριος στόχος της διατριβής αυτής ήταν να μελετηθεί η αναλογική σχέση τραγικότητας μεταξύ της ταυτοτικής αγωνίας της αρχαίας Πόλης (όπως αναπαρίσταται στην αρχαία τραγωδία) και της σύγχρονης αγωνίας του Προσώπου (όπως αναπαρίσταται στον μοντέρνο θεατρικό μονόλογο). Για τον σκοπό αυτό μελετήθηκαν και μεταφέρθηκαν στο πλαίσιο του αυτόνομου θεατρικού μονολόγου σύγχρονες θεωρίες της ταυτότητας, της εξιστόρησης του εαυτού και της λογοδοσίας του. Υποστηρίχθηκε η θέση πως η θεατρική εξομολόγηση λειτουργεί ως μια συνθήκη αποτύπωσης της τραγικότητας του σύγχρονου υποκειμένου. Πεδίο εφαρμογής και ποιοτικής έρευνας των παραπάνω αποτέλεσαν δυο αυτόνομοι γαλλικοί μονόλογοι της Κλυταιμνήστρας, μεταγραφές δυο Γαλλίδων συγγραφέων του εικοστού και εικοστού πρώτου αιώνα ( της M. Yourcenar και της M.P. Cattino) και η σύγκρισή τους με την αρχετυπική ηρωίδα. Στα αποτελέσματα της διατριβής μπορεί να καταχωρηθεί μια νέα τυπολόγηση του τραγικού με δραματουργικό επίκεντρο την Κρίση και την εκκρεμή ταυτότητα του μονολογικού ήρωα.

L’objectif principal de cette thèse fut l’examen de la relation de convenance entre l’agonie identitaire de Polis de l’Antiquité (comme elle est représentée dans la tragédie antique) et l’agonie identitaire de la Personne contemporaine (comme elle est représentée dans le monologue dramatique moderne). Dans ce but, des théories modernes et post-modernes de l’identité et du récit de soi étaient examinées et transférées dans le monologue dramatique autonome. On a soutenu l’idée que la confession dramatique agit comme une condition de surgissement du tragique du sujet contemporain. Deux monologues autonomes, reécritures de Clytemnestre par deux écrivaines françaises du 20e et 21e siècle (de M. Yourcenar et de M.P. Cattino) et leur comparaison avec la héroïne archétypique, furent le champ d’application via une recherche qualitative. En tant que résultat de cette thèse, on peut considérer une nouvelle typologie du tragique focalisée sur le Jugement et l’identité en suspens du héros monologique.