Πνευμονική σαρκοείδωση – καρδιακές αρρυθμίες

Abstract

Background: Myocardial Sarcoid granulomas can cause life-threatening cardiac arrhythmias (CA). We attempted to identify patients with PS in risk for CA by using atrial (ALP) and ventricular(VLP) late potentials on SAECG.Methods: 100 patients (65 females) with disease duration 4,56 ± 5,26 years old) with no clinically detected cardiac disease and 65 controls were examined with SAECG. Pulmonary function tests (PFTs) including spirometry, lung volume and diffusion capacity measurements, electrocardiography, holter monitoring and cardiac ultrasound were also performed in patients group. Aim of our study was the detection of ALP defined as P-wave duration (Pd)>120 ms and of VLP as QRS duration (QRSd)>114ms, low amplitude signals (LAS) >38ms and root mean square(RMS)<20μV and the possible correlations of late potentials with different parameters. Results: ALP were found in 64(64%) patients and 30 healthy (46,1%) (p<0.01) whereas the mean values±SD were correspondingly for Pd=119±22,07 vs 110±14,04 (p<0.01). The VLP were found in 32(32%) patients and 3 (4,61%) controls(p<0.001) whereas the mean values±SD were correspondingly for QRSD=94,23±11,04 vs 86,54±6,06 (0.01), LAS=33,51±9,28 vs28,31± 9,6 (p<0.058) and RMS=36,01±27,06 VS 41,3±25,7 (p=NS). The correlations among the late potential indices and different clinical parameters were as follows: f QRS with LA diameter (p = 0.036 and r = 0.297), PQ interval and the QRS (p = 0.022, r = 0.259 and p = 0.000 ,r = 0.529). The LAS is correlated with SACE (p = 0.043, r = 0.331) and the QRS (p = 0.018, r = 0.267) while RMS is correlated with FEV1/FVC (p=0.029, r = - 0.208), PQ (p = 0.049, r = -0.224) and the presence of atrial fibrillation. (p = 0.032, r =0.204). The filtered Pd is correlated with transmitral Ε wave (p = 0.023, r = -0.324) and the residual volume (p = 0.016, r = 0.314). A subgroup analysis of the patient group showed that severity of lung involvement dependent on the x-Ray staging of sarcoidosis showed that group I+II had significantly less abnormal values of RMS,LAS and QRS compared to those of group III & IV (41,42± 23,26vs22,41± 13,75,p<0.015, 29,59± 8,58vs39,2± 22,9, p=0.02 and 94,76± 12,18 vs107,9± 24,72, p=0.01 respectively). Conclusion: The high incidence of late potentials (ALP=64% and VLP=32%) in the studied patients suggests that patients with pulmonary sarcoidosis are in increased risk for cardiac arrhythmias. This possible risk seems to be correlated with the lung involvement as assessed by the Scadding staging.

Η σαρκοείδωση είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα με συστηματικές εκδηλώσεις. Η καρδιακή σαρκοείδωση μπορεί να εκδηλωθεί κλινικά στο 5% των ασθενών αλλά ένα 25-40% των σαρκοειδικικών μπορεί να έχει υποκλινική μορφή. Δυνητικά, η επιπλοκή αυτή μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνες αρρυθμίες για τη ζωή οπότε η ανεύρεση αναίμακτων μεθόδων για έγκαιρη αναγνώριση της μυοκαρδιοπάθειας αυτής είναι επιβεβλημένη. Σκοπός της μελέτης αυτής, ήταν η χρησιμοποίηση του συμψηφιστικού ηλεκτροκαρδιογραφήμματος(SAECG) για την ανεύρεση κολπικών και κοιλιακών όψιμων δυναμικών στην πνευμονική σαρκοείδωση και η συσχέτισή τους με άλλους δείκτες. Μέθοδος 100 ασθενείς (65 γυναίκες) με διάρκεια νόσου (4,56 ± 5,26 ετών) χωρίς κλινικές ενδείξεις καρδιακής συμμετοχής (Group1) υπεβλήθησαν σε έλεγχο για όψιμα δυναμικά και συγκρίθηκαν με 65 υγιείς (group 2). Λειτουργικός έλεγχος πνευμόνων με μέτρηση των πνευμονικών όγκων και της διαχυτικής ικανότητας, ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ), υπέρηχο καρδιάς, 24ώρη καταγραφή καρδιακής συχνότητας (HOLTER) έγιναν στην ομάδα των παθόντων και των υγιών. Στόχος της μελέτης ήταν η ανεύρεση κολπικών ( διάρκεια P επάρματος (Pd)>120 ms) και κοιλιακών ( διάρκεια QRS (QRSd)>114ms, χαμηλής εντάσεως σήματα (LAS) >38ms) και τετραγωνική ρίζα της απόκλισης (RMS)<20μV) και την πιθανή συσχέτιση με άλλους δείκτες. Αποτελέσματα. Κολπικά όψιμα δυναμικά (ALP) βρέθηκαν σε 64 (64%) ασθενείς και 30 υγιείς (46,1%) (p<0.01) με τιμές για Pd=119±22,07 vs 110±14,04 (p<0.01) αντίστοιχα. Κοιλιακά όψιμα δυναμικά (VLP) ευρέθησαν σε 32 (32%) ασθενείς και 3 (4,61%) υγιείς (p<0.001) ενώ οι τιμές των QRSD=94,23±11,04 vs 86,54±6,06 (0.01), LAS=33,51±9,28 vs28,31± 9,6 (p<0.058) and RMS=36,01±27,06 vs 41,3±25,7 (p=NS) αντίστοιχα. Οι συσχετίσεις μεταξύ δεικτών όψιμων δυναμικών και κλινικοεργαστηριακών δεικτών έδειξαν ότι: 1)Το QRSd σχετίζεται με τη διάμετρο του αριστερού κόλπου (p = 0.036 and r = 0.297), το διάστημα PQ και με το ηλεκτροκαρδιογραφικό QRS (p = 0.022, r = 0.259 and p = 0.000 ,r = 0.529). Το LAS σχετίζεται με το SACE (p = 0.043, r = 0.331) και με το QRS (p = 0.018, r = 0.267) ενώ τοRMS σχετίζεται με το FEV1/FVC (p=0.029, r = - 0.208), PQ (p = 0.049, r = -0.224) και την παρουσία κολπικής μαρμαρυγής (p = 0.032, r =0.204). Το φιλτραρισμένο P σχετίζεται με το διαμιτροειδικό Ε κύμα (p = 0.023, r = -0.324) και τον υπολειπόμενο όγκο (p = 0.016, r = 0.314). Υποανάλυση της ομάδας ασθενών έδειξε ότι η βαρύτητα των πνευμονικών βλαβών, όπως μπορούν να αναδειχθούν από την ακτινογραφία θώρακα σχετίζεται με την παρουσία όψιμων δυναμικών. Έτσι, αν συγκρίνουμε τις τιμές των RMS,LAS και QRS των ασθενών 1 &2 έναντι αυτών 3&4, θα δούμε στατιστικά σημαντική διαφορά (41,42± 23,26vs22,41± 13,75,p<0.015, 29,59± 8,58vs39,2± 22,9, p=0.02 and 94,76± 12,18 vs107,9± 24,72, p=0.01 αντίστοιχα).ΣυμπέρασμαΤα υψηλά ποσοστά όψιμων δυναμικών που βρίσκονται σε ασθενείς με πνευμονική σαρκοείδωση φανερώνουν την αυξημένη πιθανότητα καρδιακών αρρυθμιών που φαίνεται να συσχετίζεται με τη βαρύτητα των ακτινολογικών βλαβών.