Aξιολόγηση τεσσάρων μεθόδων βράχυνσης του χρόνου ανάγνωσης του video της ενδοσκόπησης του λεπτού εντέρου με κάψουλα

Abstract

Objective Review of wireless capsule endoscopy (WCE) recordings is time-consuming. The aim of this study was to evaluate four time-saving methods offered with Rapid Software.Methods A total of 100 WCE videos with abnormal findings were evaluated using 5 different ways of viewing: (A) manual mode at a speed of 10 frames per second (fps), (B) manual mode at a speed of 20 fps, (C) manual mode with simultaneous display of 2 images at a speed of 20 fps, (D) automatic mode at a speed of 10fps and (E) Quickview mode at a speed of 3 fps. Then, we calculated the concordance of abnormal findings between each one of the four time-saving methods with method A. Results Mean reading time with time-saving methods was significantly shorter than with method A (method A: 59.8 min, method B: 30, method C: 30.2, method D: 32.2, method E: 16.3). Agreement in finding abnormal lesions between method A and the 4 evaluated methods was excellent and almost perfect (k>0.8) except for Quickview in recognizing polyps. Diagnostic miss rate was 1% for method D, 2% for B and C, and 12% for E. No tumors and cases of celiac or Crohn’s disease were lost by all 4 methods. Conclusion We conclude that manual mode/20 fps, simultaneous projection of 2 images/20 fps and automatic mode/10 fps have minimal diagnostic miss rates and can safely replace slower modes in clinical practice. Quickview mode is a safe diagnostic tool only when bigger or diffuse lesions are suspected, such as Crohn’s or celiac disease

Σκοπός: Η ανάγνωση όλων των ευρημάτων της ασύρματης ενδοσκόπησης του λεπτού εντέρου με κάψουλα (ΕΚ) είναι επίπονη και χρονοβόρα για τον ιατρό. Σκοπός της μελέτης ήταν να αξιολογήσει τέσσερις τρόπους ανάγνωσης του video της ΕΚ, μέσω των οποίων μειώνεται σημαντικά ο συνολικός χρόνος ανάγνωσης.Μέθοδος: Συνολικά 100 videos με παθολογικά ευρήματα αναγνώστηκαν με 5 διαφορετικούς τρόπους: (Α) απλή προβολή σε ταχύτητα 10 εικόνων/ δευτερόλεπτο (frames per second-fps), (Β) απλή προβολή σε ταχύτητα 20 fps, (Γ) διπλή προβολή (δύο διαδοχικές εικόνες) σε ταχύτητα 20 fps, (Δ) απλή προβολή με το πρόγραμμα Automatic Mode σε ταχύτητα 10 fps, (Ε) προβολή με το πρόγραμμα Quick View σε ταχύτητα 3 fps. Έπειτα συγκρίναμε τα ευρήματα των μεθόδων εξοικονόμησης χρόνου (Β, Γ, Δ, Ε) με την πιο «αργή» μέθοδο (Α) μέσω υπολογισμού του δείκτη συμφωνίας k.Αποτελέσματα: Ο μέσος χρόνος ανάγνωσης του video της ΕΚ με τις μεθόδους «εξοικονόμησης» χρόνου ήταν σημαντικά μικρότερος της μεθόδου Α (μέθοδος A: 59.8 λεπτά, μέθοδος B: 30, μέθοδος Γ: 30.2, μέθοδος Δ: 32.2, μέθοδος E: 16.3). Η συμφωνία στην αναγνώριση παθολογικών ευρημάτων μεταξύ της μεθόδου Α και των 4 συγκρινόμενων μεθόδων ήταν τέλεια και σχεδόν τέλεια (k>0.8), εκτός του Quickview στην αναγνώριση πολυπόδων. Τα ποσοστά διαγνωστικού σφάλματος ήταν 1% για τη μέθοδο Δ, 2% για τις μεθόδους Β και Γ και 12% για την Ε. Καμία περίπτωση όγκου, κοιλιοκάκης ή νόσου Crohn δε «χάθηκε» από τις 4 μεθόδους.Συμπέρασμα: Συμπεραίνουμε ότι η απλή προβολή σε ταχύτητα 20 fps, η διπλή προβολή σε ταχύτητα 20 fps και η απλή προβολή με το πρόγραμμα Automatic Mode σε ταχύτητα 10 fps έχουν ελάχιστο διαγνωστικό σφάλμα και μπορούν με ασφάλεια να αντικαταστήσουν τις πιο αργές και λεπτομερείς μεθόδους παρακολούθησης των εικόνων της ΕΚ. Το Quickview mode είναι ένα χρήσιμο διαγνωστικό εργαλείο μόνο όταν αναμένονται να εντοπιστούν μεγάλες και εκτεταμένες βλεννογονικές βλάβες στο λεπτό έντερο, όπως στην περίπτωση νόσου Crohn ή κοιλιοκάκης