Μελέτη των προεγχειρητικών κλινικοεργαστηριακών ευρημάτων και συσχέτισή τους με την μετεγχειρητική πορεία και έκβαση σε ασθενείς με αυχενική μυελοπάθεια

Abstract

IntroductionCervical spondylotic myelopathy is the most common cause of spinalcord dysfunction in older persons. In the present study weprospectively studied the outcome and prognostic factors of patientstreated surgically for cervical spondylotic myelopathy.MethodsThirty-six patients were included in the study. All patients were treatedby anterior cervical microdiscectomy and fusion (with artificial cages).We assessed the role of age, gender, BMI, symptoms, duration ofsymptoms, comorbidities, lifestyle, myelopathy grade based on MRIand levels of compression. We used the JOA and NPE-A score for theevaluation of outcome. The overall improvement was assessedpreoperatively and postoperatively at 1, 3 and 12 months.ResultsThere were 21 males and 15 females, mean age 50,8 years, range39-70 years. There was a significant improvement after surgery basedon JOA and NPE-A score (p<0.0001) and an overall improvement at 1month, 3 months and 1 year postoperative (p<0.0001). Youngerpatients had significant higher baseline JOA scores (p=0.014) andthere was a trend towards higher postoperative JOA scores (p=0.06).No correlation was found between gender, BMI, symptom duration ormyelopathy grade and outcome.ConclusionsAge was highly predictive of outcome for patients undergoing surgicaltreatment of cervical spondylotic myelopathy.

Σκοπός αυτής της διδακτορικής διατριβής είναι :Η διερεύνηση του βαθμού στένωσης της ΑΜΣΣ που προκύπτει από τηνμαγνητική τομογραφία, Ο προσδιορισμός του βαθμού αντανάκλασης τωνπροαναφερθέντων ευρημάτων στην προεγχειρητική κλινική εικόνα τουασθενούς, Η μετεγχειρητική αξιολόγηση της κλινικής εικόνας τουασθενούς και Η συσχέτιση της με τα ευρήματα από την προεγχειρητικήμαγνητική τομογραφία. ΜέθοδοςΣτη μελέτη αυτή συμπεριλήφθηκαν συνολικά 37 ασθενείς, οι οποίοιχειρουργήθηκαν για αυχενική μυελοπάθεια. Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σεπρόσθια προσπέλαση και μικροδισκεκτομή σ’ ένα ή περισσότεραδιαστήματα, κατά την χρονική περίοδο 9/2010 έως 9/2012. Μελετήθηκαν22 άνδρες και 15 γυναίκες, μέσης ηλικίας 51.3 έτη (εύρος 39-70 έτη). Σεόλους τους ασθενείς έγινε προεγχειρητικά πλήρης νευρολογική εξέταση,η οποία ανέδειξε ευρήματα συμβατά με αυχενική μυελοπάθεια καιακτινογραφικός έλεγχος της ΑΜΣΣ. Μαγνητική τομογραφία έγινε σε όλεςτις περιπτώσεις και αξιολογήθηκε ο βαθμός μυελοπάθειας. Απουσίασήματος στην Τ1 και Τ2 ακολουθία ορίστηκε ως βαθμού 0, παρουσίαυψηλού σήματος μόνο στην Τ2 ως βαθμού 1, ενώ η παρουσία υψηλούσήματος στην Τ1 και Τ2 ακολουθία ορίστηκε ως βαθμού 2. Όλοι οιασθενείς προεγχειρητικά συμπλήρωσαν την κλίμακα λειτουργικήςαξιολόγησης ασθενών με αυχενική μυελοπάθεια (Ιαπωνική ΟρθοπεδικήΕταιρεία) JOΑ (Εικόνα 24) και το ερωτηματολόγια ΝΡΕ-Α (Εικόνα 25)που αφορά την βασική λειτουργική εκτίμηση των ασθενών.ΑποτελέσματαΈνας ασθενής αρνήθηκε να συμμετάσχει στην μετεγχειρητικήπαρακολούθηση και αφαιρέθηκε από την μελέτη. Τριάντα έξι ασθενείς (21άνδρες, 15 γυναίκες, μέσος όρος ηλικίας 50,8 έτη, εύρους 39-70 έτη)συμπεριλήφθηκαν σ’ αυτή τη μελέτη. Εννέα ασθενείς χειρουργήθηκαν σεένα επίπεδο (25%), δεκαεπτά ασθενείς χειρουργήθηκαν σε δύο επίπεδα(47.2%), οκτώ σε 3 επίπεδα (22.2%) και δύο σε τέσσερα επίπεδα (5.6%)(Διάγραμμα 1). Οι βλάβες αφορούσαν το επίπεδο Α3-Α4 σε 8περιπτώσεις, το Α4-Α5 σε 23 περιπτώσεις, το Α5-Α6 σε 30 περιπτώσεις,το Α6-Α7 σε 13 περιπτώσεις και το Α7-Θ1 σε 1 περίπτωση. Το 98%εμφάνιζε αιμωδίες άνω άκρων, το 91.6% αυχεναλγία, το 91.6% έκπτωση μυϊκής ισχύος, το 80.5% διαταραχές ισορροπίας, το 52.7% κεφαλαλγία,το 33.3% αιμωδίες κάτω άκρων, το 33.3% διαταραχές ούρησης όπωςέπιξη προς ούρηση και συχνοουρία, το 22.2% ανέφερε δυσκαταποσία καιόλοι ανέφεραν άλγος άνω άκρων. Δύο από τους 21 άνδρες (9.5%)ανέφεραν στυτική δυσλειτουργία με αδυναμία στύσης. Η μέση διάρκειατων συμπτωμάτων ήταν 9.2 μήνες (εύρος 2 μήνες με 4 χρόνια). Τέλοςδιαταραχές ύπνου (αϋπνία) ανέφερε το 91.5% των ασθενών. Βαθμού 0μυελοπάθεια είχε ένας ασθενής, βαθμού Ι 31(86.1%) ασθενείς καιβαθμού ΙΙ 4 (11.1%) ασθενείς. Το μέσο ΒΜΙ των ασθενών ήταν 27.3(εύρος 21.7-35.9). Τα δημογραφικά στοιχεία των ασθενών είναισυγκεντρωμένα στον Πίνακα 1. Όπου αναφέρονται και τα αποτελέσματατου βαθμού μυελοπάθειας προεγχειρητικά.ΣυμπεράσματαΗ ηλικία αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την μετεγχειρητική έκβασηασθενών με αυχενική μυελοπάθεια. Ασθενείς μικρότερης ηλικίας έχουνκαλύτερη έκβαση.Ασθενείς με βαριά κλινική εικόνα μπορεί να έχουν μετεγχειρητικά μεγάληβελτίωση. Η βαριά προεγχειρητική κλινική εικόνα και η μεγάλη διάρκειατων συμπτωμάτων δεν αποκλείει σημαντική βελτίωση.Η Χειρουργική αντιμετώπιση οδηγεί σε βελτίωση των συμπτωμάτων καιαποτρέπει την περαιτέρω επιδείνωση.Ο Απεικονιστικός βαθμός Μυελοπάθειας δεν σχετίζεται με την έκβαση.