Συμβολή στη μελέτη των μεταλλαγών της πρωτεΐνης του πυρήνα του ιού της ηπατίτιδας Β και της αντιγονικής εκφράσεως σε ασθενείς με χρονία HBV λοίμωξη

Abstract

Cellular immune responses in hepatitis B virus e antigen negative chronic hepatitis BBackground-Aims: The immunopathogenesis of hepatitis B e antigen (HBeAg) negative chronic hepatitis B (CHB) virus (HBV) infection has not been adequately investigated. Patients and methods: We studied the cellular immune responses of peripheral lymphocytes using proliferative assays, intracellular cytokine staining (ICS) and ELISPOT interferon-γ (IFN-γ) assays after non-specific and specific stimulation with whole HBV proteins and synthetic peptides. Thirty patients with HBeAg negative CHB, eleven HBsAg inactive carriers, nine patients with acute hepatitis B and twenty-two healthy controls were included in the study.Results: Patients with HBeAg negative CHB demonstrated an increased number of peripheral CD8+ T-cells while their peripheral blood mononuclear cells showed increased proliferation after in vitro stimulation with overlapping hepatitis B core peptides and an envelope derived epitope (HBs 182-191 aa), similar to those observed in acute hepatitis B. Using ICS, we found an expanded population of IFN-γ producing T lymphocytes, CD4+ and CD8+, after non-specific stimulation, in HBeAg negative CHB compared to all other groups. HBeAg negative CHB and acute hepatitis B patients had a similarly increased number of core specific T cells measured by the IFN-γ assays. Inactive HBsAg carriers showed minimal proliferative responses overall while they exhibited an increased number of envelope specific effector T cells (measured by ICS). Conclusions: We showed that overall CD4+ T cell responses from patients with HBeAg negative CHB were comparable to those of acute hepatitis B, while in inactive HBsAg carriers despite their limited proliferative capacity the effector activity of their peripheral T cells was maintained.

Κυτταρικές ανοσιακές αντιδράσεις στην HBeAg αρνητική χρονία ηπατίτιδα ΒΣκοπός: Η ανοσοπαθογένεια της HBeAg αρνητικής χρονίας ηπατίτιδας Β (ΧΗΒ) δεν έχει μελετηθεί επαρκώς. Σκοπός λοιπόν της παρούσας μελέτης ήταν η αποτύπωση των κυτταρικών ανοσιακών αντιδράσεων στη μορφή αυτή της ΧΗΒ.Ασθενείς και μέθοδοι: Μελετήσαμε τις κυτταρικές ανοσιακές αντιδράσεις των περιφερικών λεμφοκυττάρων χρησιμοποιώντας λεμφοκυτταρικές καλλιέργειες, μεθόδους ενδοκυττάριας χρώσης κυττοκινών (intracellular cytokine staining (ICS) καθώς και μέτρησης της παραγωγής ιντερφερόνης-γ με τη μέθοδο ELISPOT μετά από μη ειδική και ειδική διέγερση με ολικές πρωτεΐνες του ιού της ηπατίτιδας Β (Hepatitis B Virus, HBV) αλλά και συνθετικά πεπτίδια.Τριάντα ασθενείς με HBeAg αρνητική ΧΗΒ, έντεκα ασυμπτωματικοί φορείς, εννέα ασθενείς με οξεία ηπατίτιδα Β και εικοσιδύο υγιείς μάρτυρες εισήχθησαν στη μελέτη.Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με HBeAg (-) ΧΗΒ παρουσίασαν αυξημένο ποσοστό διεγερμένων περιφερικών CD8+ Τ-λεμφοκυττάρων και παράλληλα αυξημένο πολλαπλασιασμό των περιφερικών CD4 λεμφοκυττάρων μετά από in vitro διέγερση με αλληλοεπικαλυπτόμενα πεπτίδια του πυρηνοκαψιδίου του HBV καθώς και ένα πεπτίδιο του φακέλλου του HBV (HBs 182-191 aa), αντίδραση ομοιάζουσα σε ένταση με αυτή των ασθενών με οξεία ηπατίτιδα Β. Με τη χρήση ενδοκυττάριας χρώσης κυττοκινών (ICS), διαπιστώσαμε στην HBeAg (-) ΧΗΒ έναν διεγερμένο πληθυσμό Τ-λεμφοκυττάρων με παραγωγή IFN-γ (CD4+ και CD8+), μετά από μη ειδική διέγερση συγκριτικά με όλες τις άλλες ομάδες ασθενών και υγιών μαρτύρων. Επιπλέον οι ασθενείς με HBeAg(-) ΧΗΒ καθώς και αυτοί με οξεία ηπατίτιδα Β παρουσίασαν έναν εξίσου αυξημένο αριθμό ειδικών για το πυρηνοκαψίδιο του ιού (HBcore) T λεμφοκυττάρων, όπως μετρήθηκε με τις μεθόδους υπολογισμού της IFN-γ. Αντίθετα, ενώ οι ασυμπτωματικοί HBsAg φορείς είχαν ελάχιστες αντιδράσεις πολλαπλασιασμού των CD4+ λεμφοκυττάρων συνολικά όμως διατηρούσαν αυξημένο αριθμό διεγερμένων Τ-λεμφοκυττάρων ειδικών για την πρωτείνη του φακέλλου (όπως μετρήθηκε με ICS). Συμπεράσματα: Η μελέτη αυτή κατέδειξε ότι οι συνολικές CD4+ T λεμφοκυτταρικές αντιδράσεις των ασθενών με HBeAg (-) ΧΗΒ είναι συγκρίσιμες με αυτές των ασθενών με οξεία ηπατίτιδα Β, ενώ στους ασυμπτωματικούς HBsAg φορείς παρά τις περιορισμένες CD4+αντιδράσεις, η ικανότητα διέγερσης των περιφερικών Τ-λεμφοκυττάρων διατηρείται.