Η εκτίμηση του ανασταλτικού παράγοντα των πόρων του Muller στην πρόγνωση του βαθμού της ωοθηκικής διέγερσης και της επίτευξης εγκυμοσύνης στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή

Abstract

Infertility is a medical disorder and needs medical treatment. In recent years, the ever-increasing participation of women in productive process, led to a significant increase in the age at which women begin to start fertility efforts. In these women ovarian reserve has already been reduced, which makes it imperative to find a test that could identify it quantifiable, so as to adjust the doses and treatment protocols used in the methods of assisted reproduction and to predict the likelihood of successful treatment outcome or not. For this purpose various tests have been used, mostly hormonal and ultrasound indicators, but none worked as expected. Lately, Antimullerian Hormone (AMH) has been proposed as an index of ovarian reserve. AMH, is a glucoprotein, and in women is exclusively produced in small and medium-sized developing follicles. The advantages of AMH as an indicator of ovarian reserve is that its laboratory measurement kit is commercially available, relatively easy, it is objective and remains constant during the menstrual cycle and from cycle to cycle. Also in individual studies the hypothesis that the concentration of AMH in follicular fluid could be used as an indicator of the potential of the ovum for fertilization and then for the ensuing embryo for implantation has been proposed. The purpose of this study was to investigate the prognostic value of serum AMH in infertile women undergoing IVF treatment for ovarian response and successful or not treatment outcome. The study was prospective and included 142 infertile women with indication to undergo for first time ovarian stimulation treatment. The study excluded women at the extremes of childbearing age and women with diagnosed endocrine disorders, serious disorders of menstrual cycle and with an abnormal body mass index. A specific therapeutic protocol was followed and AMH was measured before and during the treatment. Also FSH and AFC were measured before treatment and AMH was measured in the follicular fluid of the first aspirated follicle. The analysis of the results showed that AMH is a useful predictor of ovarian response, particularly for poor ovarian response. Our analysis proposes the combination of the best prognostic factors AMH and AFC in one formula that can predict the number of ovums expected to be retrieved (ovarian response). The study did not prove that AMH values measured during the stimulation treatment have a better predictive value, nor that AMH can significantly help in the prognosis of the final result of treatment. The study also did not find a positive correlation between levels of AMH in follicular fluid and embryo quality, but these levels had statistically significant power to forecast of achieving pregnancy or not! In conclusion, Anti Mullerian Hormone (AMH) plasma levels, measured before the initiation of controlled ovarian stimulation treatment for IVF and not during treatment, is a valuable predictor of poor ovarian response.

Η υπογονιμότητα, αποτελεί διαταραχή της υγείας και χρήζει αντιμετώπισης. Τελευταία, η αυξανόμενη συμμετοχή των γυναικών στην παραγωγική διαδικασία, οδήγησε σε μια σημαντική αύξηση της ηλικίας κατά την οποία οι γυναίκες ξεκινούν την προσπάθεια για τεκνοποίηση. Στις γυναίκες αυτές το ωοθηκικό απόθεμα έχει ελαττωθεί, καθιστώντας επιτακτική την ανεύρεση μιας δοκιμασίας που θα μπορούσε να το προσδιορίσει. Για τον σκοπό αυτό έχουν χρησιμοποιηθεί ορμονικοί αλλά και υπερηχογραφικοί δείκτες, κανένας όμως δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Ένας τέτοιος δείκτης είναι και η Antimullerian Hormone, μια γλυκοπρωτείνη, που στις γυναίκες παράγεται αποκλειστικά στα μικρά και μεσαίου μεγέθους αναπτυσσόμενα ωοθυλάκια. Τα πλεονεκτήματα της είναι ότι η μέτρηση της είναι εργαστηριακά εύκολη, είναι αντικειμενική και παραμένει σταθερή στην διάρκεια του κύκλου καθώς και από κύκλο σε κύκλο. Επίσης προτάθηκε η υπόθεση ότι η συγκέντρωση της ΑΜΗ στο ωοθυλακικό υγρό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης της ικανότητας του αντίστοιχου ωαρίου για γονιμοποίηση και στη συνέχεια του αντίστοιχου εμβρύου για εμφύτευση. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της προγνωστικής αξίας της ΑΜΗ στον ορό γυναικών που υποβάλλονταν σε θεραπεία ωοθηκικής διέγερσης, στην απάντηση των ωοθηκών αλλά και στην επιτυχή ή μη έκβαση της θεραπείας. Επίσης σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η συσχέτιση των επιπέδων της ΑΜΗ στο ωοθυλακικό υγρό με την ικανότητα γονιμοποίησης του ωαρίου και εμφύτευσης του εμβρύου. Η μελέτη ήταν προοπτική και αφορούσε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας με ένδειξη για να υποβληθούν σε εξωσωματική γονιμοποίηση και περιέλαβε 142 πρώτους κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης. Από την μελέτη αποκλείστηκαν γυναίκες στα άκρα της αναπαραγωγικής ηλικίας καθώς και γυναίκες με διαγνωσμένες ενδοκρινολογικές διαταραχές, με μεγάλου βαθμού διαταραχή του καταμήνιου κύκλου και με παθολογικό δείκτης μάζας σώματος. Οι γυναίκες υποβάλλονταν σε συγκεκριμένο θεραπευτικό πρωτόκολλο και γινόταν μέτρηση της ΑΜΗ πριν και κατά την διάρκεια της θεραπείας, της FSH και του υπερηχογραφικού δείκτη AFC καθώς και μέτρηση της ΑΜΗ στο ωοθυλακικό υγρό του πρώτου λαμβανόμενου ωοθυλακίου. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων προέκυψε ότι η ΑΜΗ είναι ένας χρήσιμος προγνωστικός δείκτης της ωοθηκικής ανταπόκρισης κυρίως όσον αφορά την φτωχή ανταπόκριση και λιγότερο την υπέρμετρη. Η προγνωστική αξία της ΑΜΗ για τον σκοπό αυτό βρέθηκε σχεδόν το ίδιο καλή με τον AFC. Τα αποτελέσματά μας αυτά συμφωνούν με τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα της βιβλιογραφίας. Αυτό που έρχεται να προσθέσει η μελέτη αυτή είναι ο συνδυασμός της ΑΜΗ και AFC σε έναν τύπο που προβλέπει τον αριθμό των ωαρίων που περιμένουμε να λάβουμε από την ασθενή που υποβάλλεται σε θεραπεία ωοθυλακικής διέγερσης. Η μελέτη δεν κατάφερε να αποδείξει ότι οι τιμές της ΑΜΗ μετρούμενες κατά την διάρκεια της θεραπείας διέγερσης έχουν καλύτερη προγνωστική αξία, ούτε ότι η ΑΜΗ μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην πρόβλεψη του τελικού αποτελέσματος (εγκυμοσύνη). Τέλος στην μελέτη δεν βρέθηκε θετική συσχέτιση ανάμεσα στα επίπεδα της ΑΜΗ στο ωοθυλακικό υγρό και στην ποιότητα του εμβρύου που προέκυψε, όμως τα επίπεδα αυτά είχαν στατιστικά σημαντική αξία στην πρόγνωση της επίτευξης ή όχι εγκυμοσύνης! Συμπερασματικά η ΑΜΗ, μετρούμενη πριν από την έναρξη της θεραπείας και όχι κατά την διάρκεια της, είναι ένας χρησιμότατος προγνωστικός δείκτης κυρίως για την πρόβλεψη της φτωχής ωοθηκικής ανταπόκρισης.