Πράγματα του νου ή πράγματα του φωτός: σπουδή στα κριτήρια πρόσληψης του θύραθεν και του εκκλησιαστικού υλικού στα λογοτεχνήματα του Ν.Γ. Πεντζίκη

Abstract

In this Phd thesis we tried to find out the way of N.G. Pentzikes (Greek famous author) integrated texts of other writers in his literary works. In order to achieve that, we made an effort of “decοnstructing” Pentzikes works to find these texts. For that purpose, we created a plan which is compiled by fifth chapters [a. Ancient Greek Literature and Poetry, Mythologie, Philosophy, History and “Psifarithmesses”, b. Western Intellectual (Poetry, Literature and general opinions about western view of life), c. New Greek Poetry and Literature, d. Magazines, Newspapers and thoughts of various thinkers, e. Byzantine Tradition (The Ηoly Bible – New & Old Testament, Orthodox Liturgical and Hymnological texts, Texts of Fathers of Church until Hesychasm, Texts of Hesychasm, Synaxaristis and others Hagiologicals texts, Texts of Byzantine Tradition from the fifteen century onwards, texts of Alexandros Papadiamantes, Byzantine Chronographie and History)]. Mentioning all the above, became understandable from the reader that, Pentzikes focused (paid attention) on the way from Crucifixion to Resurrection of Christ. Because of that, Pentzikes, as a member of an Orthodox Christian Church, admires Byzantine tradition not as an ideology, but as a way of life for repentance and holiness. Given these points, it is obvious that the chapter (about Byzantine Tradition) is the most significant or emphatic of the other chapters of this Phd thesis.

Σε αυτή τη διατριβή προσπαθούμε να βρούμε τον τρόπο του Ν.Γ.Πεντζίκη, ενός γνωστού νεοέλληνα συγγραφέα να ενσωματώνει κείμενα άλλων συγγραφέων στα δικά του λογοτεχνικά έργα. Για να πετύχουμε αυτό, κάνουμε μια προσπάθεια “αποδόμησης” των Πεντζικικών έργων, προκειμένου να βρούμε αυτά τα κείμενα. Για το σκοπό αυτό, δημιουργούμε ένα σχεδιάγραμμα το οποίο αποτελείται από πέντε κεφάλαια (α. Αρχαία Ελληνική Λογοτεχνία και Ποίηση, Μυθολογία, Φιλοσοφία, Ιστορία και Ψηφαρίθμηση, β. Δυτική Διανόηση (Ποίηση, Λογοτεχνία και γενικά γνώμες σχετικά με το δυτικό τρόπο ζωής), γ. Νεοελληνική Ποίηση και Πεζογραφία, δ. Περιοδικά, Εφημερίδες και απόψεις διαφόρων στοχαστών, ε. Βυζαντινή Παράδοση (Η Αγία Γραφή – Καινή και Παλαιά Διαθήκη, Ορθόδοξα Λειτουργικά και Υμνολογικά Κείμενα, Κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας μέχρι τον Ησυχασμό, Ησυχαστικά Κείμενα, Συναξαριστής και άλλα Αγιολογικά Κείμενα, Κείμενα της Βυζαντινής Παράδοσης από τον 15ο αιώνα και εξής, Κείμενα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Βυζαντινή Χρονογραφία και Ιστορία).Μνημονεύοντας όλα τα παραπάνω, καθίσταται κατανοητό από τον αναγνώστη ότι ο Πεντζίκης στοχεύει στο δρόμο από τη Σταύρωση στην Ανάσταση του Χριστού. Εξαιτίας αυτού, ο Πεντζίκης, ως μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, θαυμάζει τη Βυζαντινή Παράδοση όχι σα μια ιδεολογία, αλλά ως τρόπο ζωής για μετάνοια και αγιότητα. Δίνοντας αυτά τα σημεία, είναι προφανές ότι το κεφάλαιο (σχετικά με τη Βυζαντινή Παράδοση) είναι το πιο σημαντικό ή εμφατικό έναντι των άλλων κεφαλαίων αυτής της διατριβής.