Η ΔΙΑΠΕΡΑΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΡΙΧΟΕΙΔΩΝ ΑΓΓΕΙΩΝ ΤΟΥ ΓΑΣΤΡΙΚΟΥ ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟΥ ΣΕ ΚΙΡΡΩΤΙΚΟΥΣΕΠΙΜΥΕΣ

Abstract

SINCE PORTAL HYPERTENSION AFFECTS GASTRIC MUCOSA - LEADING TO CONGESTIVE GASTROPATHY AND THUS INCREASED INCIDENCE OF BLEEDING - ONE OF THE POSSIBLE CAUSES WOULD BE THE INCREASED PERMEABILITY OF GASTRIC MUCOSAL CAPILLARIES. THUS THE MAIN OBJECT OF THIS THESIS IS THE QUANTITATIVE EVALUATION OF SUCH A FUNCTION INENDOTHELIAL CELLS OF GASTRIC MUCOSAL CAPILLARIES IN RATS SUBJECTED TO LIVER CIRRHOSIS DUE TO CARBON TETRACHLORIDE. CAPILLARIES' PERMEABILITY WAS ASSESSED QUANTITATIVELY BY: 1. EVANS-BLUE EXTRACTION INTO THE GASTRIC CHYME, 2. MORPHOMETRIC EVALUATION OF ENDOTHELIAL CELLS JUNCTIONS BY MEANS OF ELECTRON MICROSCOPYAND 3. GASTRIC MUCOSAL FLUORESCENCE AFTER FITC-ALBUMIN INJECTION. THE RESULTSOF THIS STUDY SUPPORT THE HYPOTHESIS OF INCREASED PERMEABILITY OF GASTRIC MUCOSAL CAPILLARIES DUE TO ALTERATIONS OF ENDOTHELIAL INTERCELLULAR CLEFT MORPHOLOGY, AS A CONSEQUENCE OF PORTAL HYPERTENSION IN THE CIRRHOTIC RAT.

Η ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΥΞΗΜΕΝΗΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΟΣ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΜΠΕΦΟΡΗΜΕΝΟΥ ΓΑΣΤΡΙΚΟΥ ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟΥ, ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΠΥΛΑΙΑ ΥΠΕΡΤΑΣΗ. ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ Ο ΓΑΣΤΡΙΚΟΣ ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΦΛΕΒΙΚΟ ΣΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΛΟΓΩ ΠΥΛΑΙΑΣ ΥΠΕΡΤΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΧΟΕΙΔΩΝ ΤΟΥ ΑΓΓΕΙΩΝ, ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΧΡΗΣΙΜΟ ΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΘΕΙ ΑΝ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΤΡΙΧΟΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΠΕΡΑΤΟΤΗΤΑ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ ΠΡΟΚΛΗΘΗΚΕ ΣΕ ΕΠΙΜΥΕΣ ΚΙΡΡΩΣΗ ΗΠΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΠΥΛΑΙΑ ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΜΕ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΕΤΡΑΧΛΩΡΑΝΘΡΑΚΑ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ ΠΟΣΟΤΙΚΑ Η ΔΙΑΠΕΡΑΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΡΙΧΟΕΙΔΩΝ ΤΟΥ ΓΑΣΤΡΙΚΟΥ ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟΥ, 1. ΒΙΟΧΗΜΙΚΑ ΜΕΤΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ EVANS-BLUE, 2. ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ ΜΕ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΙΚΩΝ ΣΥΝΔΕΣΕΩΝ ΚΑΙ 3. ΣΕ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ ΦΘΟΡΙΣΜΟΥ ΜΕΤΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ FITC-ΛΕΥΚΩΜΑΤΙΝΗΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΠΟΨΕΩΣ ΟΤΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΟΝ ΚΙΡΡΩΤΙΚΟ ΕΠΙΜΥ- ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΥΛΑΙΑΣ ΥΠΕΡΤΑΣΕΩΣ ΣΤΟΝ ΓΑΣΤΡΙΚΟ ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΙΚΩΝ ΣΥΝΔΕΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΘΗΛΙΑΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΝ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΔΙΑΠΕΡΑΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΡΙΧΟΕΙΔΩΝ ΤΟΥ.