Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΦΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΟ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ D ΤΕΛΕΙΟΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΩΡΩΝ ΝΕΟΓΝΩΝ

Abstract

IN THIS STUDY THE EFFECT OF PHOTOTHERAPY ON NEONATAL VITAMIN D METABOLISM WAS ASCERTAINED BY SERIAL MEASUREMENTS OF SERUM 250HD3, 24,25 (OH)2D3,CA,P,MG AND SERUM ALKALINE PHOSPHATASE OF 27 FULLTERM AND 10 PREMATURE BABIES ADMITTED TO HOSPITAL FOR TREATMENT OF NEONATAL JAUNDICE. PHOTOTHERAPY WAS ADMINISTERED FORA MEAN OF AROUND 90 HOURS IN BOTH GROUPS AND WAS EXTREMELY EFFECTIVE IN REDUCING SERUM BILIRUBIN. THERE WAS NO CHANGE IN THE SERUM LEVELS OF THE VITAMIN D METABOLITES NOR CA AND P AFTER PHOTOTHERAPY. A SLIGHT DECREASE IN THE MG WAS NOTED IN THE PREMATURE GROUP (P=0,01) AFTER PHOTOTHERAPY SUGGESTING A DEFICIT OF MG DUE TO THE INCREASED HAEMOLYSIS IN JAUNDICED PREMATURES. SIGNIFICANT DIFFERENCES IN SEASONAL VALUES OF SERUM 250HD3 WERE NOTED, BEING MUCH HIGHER INTHE SUMMER PERIOD THAN IN WINTER (P<0,001). THE INCREASED LEVEL OF 250HD3 DIDNOT CORRELATE WITH ANY SIGNIFICANT CHANGES IN SERUM 250HD3 LEAVE UNEFFECTED THE SERUM CA IN THE NORMAL NEONATE. A STRONG POSITIVE CORRELATE WAS SEEN BETWEEN LEVELS OF SERUM 250HD AND 24,25 (OH)2D (P<0.001) THUS CONFIRMING THE KNOWN 10:1 RATIO IN THEIR SERUM VALUES.

ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΑΥΤΗ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΦΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΤΟ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ D ΣΤΑ ΝΕΟΓΝΑ. ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ ΕΓΙΝΑΝ ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ 250HD3 ΚΑΙ ΤΗΣ 24,25 (OH)2D3 ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ CA, P, MG ΚΑΙ ΑΛΚΑΛΙΚΗΣ ΦΩΣΦΑΤΑΣΗΣ ΣΕ 27 ΤΕΛΕΙΟΜΗΝΑ ΚΑΙ 10 ΠΡΟΩΡΑ ΝΕΟΓΝΑ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΕΟΓΝΙΚΟ ΙΚΤΕΡΟ. Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑ ΜΕΣΟ ΟΡΟ 90 ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΟΜΑΔΕΣ, ΗΤΑΝ ΔΕ ΠΟΛΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΛΕΡΥΘΡΙΝΗΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥ. ΔΕΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ 250HD3 ΚΑΙ 24,25 (OH)2D3 ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΤΟΥ CA ΚΑΙ P ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΤΗ ΦΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ. ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΟΜΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΦΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΛΑΤΤΩΣΗ ΤΟΥ MG ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΠΡΟΩΡΩΝ (MG=0,01) ΠΟΥ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΟΤΑΝ ΣΤΗ ΦΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΑΥΞΗΜΕΝΗΣ ΑΙΜΟΛΥΣΗΣ. ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΠΟΧΙΑΚΕΣΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ 250HD3 ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΨΗΛΟΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΘΕΡΙΝΟΥΣ ΜΗΝΕΣ (P<0,001). ΤΑ ΑΥΞΗΜΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ 250HD3 ΔΕΝ ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΣΤΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΝΕΟΓΝΟ ΟΙ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ 250HD3 ΑΦΗΝΟΥΝ ΑΝΕΠΗΡΕΑΣΤΟ ΤΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ. ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΗ ΘΕΤΙΚΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΒΡΕΘΗΚΕ ΜΕΤΑΞΥ 250HD3 ΚΑΙ 24,25 (OH)2D3 (P<0,001) ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΗ ΓΝΩΣΤΗ ΣΧΕΣΗ 10:1 ΣΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΥΤΩΝ ΟΡΜΟΝΩΝ ΣΤΟ ΑΙΜΑ.