Αξιολόγηση της χρήσης εμβαλώματος από χοίρειο υποβλεννογόνιο χιτώνα λεπτού εντέρου στην αντιμετώπιση των ελλειμμάτων του γαστρικού τοιχώματος: πειραματική εργασία σε επίμυες

Abstract

Gastric wall defects can result from various situations such as gastric trauma and gastric ulcer perforation or after resection of gastric tumors. In the present study, we evaluated the use of porcine Small Intestine Submucosa (4-ply SurgiSIS® ES Soft Tissue Graft 2x3, COOK Biotech Inc) in the management of gastric wall defects. Forty Whistar Albino rats were divided into two groups: in group A, a defect was created in the anterior wall of the stomach and the SurgiSIS patch was immediately sutured. In group B, the patch was sutured 6-8 hours after the creation of the gastric defect, under conditions of peritonitis. The animals of both groups were sacrificed by subgroups of 5 at 2, 6, 12 and 16 weeks postoperatively. Their stomach underwent macroscopic and pathologic examination. There were no postoperative deaths. In all but one animals the SurgiSIS patch covered and sealed completely the gastric defect. In one animal of group B, a gastrohepatic fistula with an abnormal intrahepatic cavity was developed. Pathologic examination showed that the mucosa layer was developed progressively already from the second week in all animals of both groups with a statistically significant decrease of the remaining central ulceration over time. Fibrous tissue was also developed but there was no muscular or serosa layer development. No statistically significant differences were found between the two groups, with the exception of the presence of more important inflammation in group B. In conclusion, our study shows that SurgiSIS is a very promising material in the management of gastric wall defects with good results in both immediate and delayed repair and encourages larger studies.

Ο στόμαχος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πέψη των τροφών και την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών. Στην παρούσα μελέτη, για την κάλυψη των ελλειμμάτων του τοιχώματος του στομάχου χρησιμοποιήθηκε εμβάλωμα από χοίρειο υποβλεννογόνιο χιτώνα λεπτού εντέρου (Small Intestine Submucosa – S.I.S.), ένα ξενογενές ακυτταρικό δίκτυο ινών κολλαγόνου με μεγάλο δυναμικό στην αντιμετώπιση ιστικών ελλειμμάτων. Στο πλαίσιο της μελέτης, το προαναφερθέν υλικό χρησιμοποιήθηκε για την άμεση ή καθυστερημένη επιδιόρθωση επίκτητου ελλείμματος στον στόμαχο επιμύων του γένους Wistar-Albino (κατευθυνόμενη ιστική αναγέννηση). Χρησιμοποιήθηκαν 40 πειραματόζωα που χωρίστηκαν σε δύο ομάδες των 20 ζώων. Στην ομάδα Α η αποκατάσταση του δημιουργούμενου ελλείμματος του στομάχου γινόταν με άμεση συρραφή του SIS, ενώ στην ομάδα Β η τοποθέτηση του εμβαλώματος γινόταν καθυστερημένα, μετά από 6-8 ώρες, ώστε να προσομοιάζει την αποκατάσταση σε συνθήκες περιτονίτιδας. Η θυσία των πειραματοζώων και των δύο ομάδων γινόταν κατά υποομάδες των 5 ζώων τη 2η, 6η, 12η και 16η εβδομάδα. Η μακροσκοπική εξέταση αποκάλυψε προοδευτική ενσωμάτωση του εμβαλώματος στο γαστρικό τοίχωμα. Σε ένα πειραματόζωο της ομάδας Β που θυσιάστηκε τη δεύτερη εβδομάδα, παρατηρήθηκε κεκαλυμμένη διαφυγή από τη γραμμή συρραφής δημιουργώντας μια παθολογική κοιλότητα στον υπερκείμενο λοβό του ήπατος. Από τους ιστολογικούς παράγοντες (μικροσκοπική εξέταση) που εκτιμήθηκαν μετεγχειρητικά για την αξιολόγηση των επουλωτικών ικανοτήτων του εμβαλώματος, παρατηρήθηκε ανάπτυξη βλεννογόνου χιτώνα σε όλα τα πειραματόζωα και των δύο ομάδων με στατιστικά σημαντική μείωση της διαμέτρου της υπολειπόμενης εξέλκωσης με την πάροδο του χρόνου καθώς και ανάπτυξη ινώδους ιστού που ενίοτε είχε συντεταγμένη φορά. Καταγράφηκε απουσία ανάπτυξης μυϊκού ή ορογόνου χιτώνα, ενώ σποραδικά παρατηρήθηκε ανάπλαση βλεννογόνιας μυϊκής στιβάδας με παρουσία μυοϊνοβλαστών. Τα παραπάνω ευρήματα δε διέφεραν στατιστικά σημαντικά ανάμεσα στις ομάδες άμεσης και καθυστερημένης αποκατάστασης του γαστρικού ελλείμματος. Αντίθετα, στην ομάδα καθυστερημένης αποκατάστασης του τραύματος παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντικά αυξημένος βαθμός φλεγμονής. Με βάση το σύνολο των ευρημάτων, φαίνεται, ότι τα αποτελέσματα από τη χρήση εμβαλώματος από χοίρειο υποβλεννογόνιο χιτώνα λεπτού εντέρου για την άμεση ή καθυστερημένη αποκατάσταση γαστρικών ελλειμμάτων (κατευθυνόμενη ιστική αναγέννηση) θηλαστικών είναι ελπιδοφόρα και ενθαρρύνουν τη διεξαγωγή περαιτέρω μελετών για την αξιοποίηση του συγκεκριμένου εμβαλώματος.