Η επίδραση της ενδοσκοπικής χειρουργικής των παραρρινίων σε ασθενείς με άσθμα και χρόνια ρινοκολπίτιδα με ή χωρίς ρινικούς πολύποδες

Abstract

Aim: To study the effect of functional endoscopic sinus surgery (FESS) in patients with chronic rhinosinusitis (CRS) and nasal polyps (NP) with concomitant asthma. The study was designed to evaluate prospectively whether FESS can influence parameters of asthma in patients with CRS with nasal polyps. Methods and Results: One hundred thirty seven patients were reduced from the ENT Allergy and Panendoscopy Clinic of the ENT Dept. All selected patients underwent medical therapy for CRS and NP for 12 weeks and in case of no improvement, they proceeded to surgical treatment. They also underwent pre-and post-treatment subjective and objective measurements for CRS and asthma. In the study, 86 patients were finally evaluated who completed the protocol and were followed up for a period of 12 months. The patients showed statistically significant improvement of the objective measurements for asthma, from baseline, to six and twelve months follow-up. No significant increase was found in the proportion of patients with well or very well overall asthma control during the follow-up period. There was a clear improvement in the use of bronchodilators, oral steroids and need for hospitalization for asthma. Conclusions: Obviously, there is a link between CRS with NP and asthma. The data analysis of our study supports the hypothesis that FCSS could have beneficial effect on both diseases improving objective and subjective measurement.

Στόχος: Η μελέτη της επίδρασης της λειτουργικής ενδοσκοπικής χειρουργικής των παραρρίνιων (FCSS) σε ασθενείς με χρόνια ρινοκολπίτιδα (CRS) και ρινικούς πολύποδες (NP) και συνυπάρχον άσθμα. Πρόκειται για μία προοπτική μελέτη η οποία σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει κατά πόσον η FESS θα μπορούσε να επηρεάσει τις παραμέτρους αξιολόγησης του άσθματος σε ασθενείς με CRS με ρινικούς πολύποδες. Μέθοδος: Εκατόν τριάντα επτά ασθενείς αξιολογήθηκαν αρχικά στο Ειδικό Ιατρείο ΩΡΛ Αλλεργίας και Ενδοσκοπήσεων του ΩΡΛ Τμήματος του Γ.Ν. Χανίων. Όλοι οι επιλεγμένοι ασθενείς υποβλήθηκαν αρχικά σε φαρμακευτική αγωγή για την CRS και τους NP για 12 εβδομάδες και σε περίπτωση μη βελτίωσης των συμπτωμάτων προγραμματίστηκαν για επέμβαση FESS. Αποτελέσματα: Οι ασθενείς παρουσίασαν στατιστικά σημαντική βελτίωση των αντικειμενικών μετρήσεων του άσματος κατά το έκτο και δωδέκατο μήνα μετεγχειρητικού παρακολούθησης. Κατά το ίδιο διάστημα δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική αύξηση του ποσοστού με καλά ή πολύ καλό έλεγχο του άσθματος. Τέλος, κατεγράφη σαφής βελτίωση όσον αφορά τη χρήση βρογχοδιασταλτικών, από του στόματος στεροειδών και την ανάγκη νοσηλείας για έλεγχο των συμπτωμάτων του άσθματος. Συμπεράσματα: Προφανώς υπάρχει σύνδεση μεταξύ CRS και NP και άσθματος. Η ανάλυση των δεδομένων της μελέτης στηρίζει την υπόθεση ότι η FESS θα μπορούσε να έχει ενεργειακή επίπτωση και στις δύο νόσους, βελτιώνοντας τόσο τις υποκειμενικές όσο και τις αντικειμενικές παραμέτρους αξιολόγησής τους.