ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ IN VIVO ΚΑΙ IN VITRO ΣΕ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ ΚΕΡΑΤΟΕΙΔΟΥΣ

Abstract

CORNEAL GRAFTING REMAINS ONE OF THE MOST CHALLENGING OCULAR INTERVENTIONS. SPECIFICALLY, THE IMMUNOLOGICAL PARAMETERS INVOLVED IN THE COMPLEX PROCESS THATDETERMINES THE ULTIMATE FATE OF THE CORNEAL GRAFT REMAIN UNKNOWN. THE PRESENT STUDY IS AN ATTEMPT TO PROVIDE MORE COMPREHENSIVE INFORMATION ON THIS PROBLEM. FIFTY-NINE PATIENTS WERE DIVIDED CLINICALLY INTO 3 GROUPS (LOW, MEDIUM AND HIGH RISK). TISSUE TYPING (HLA-A, HLA-B, HLA-DR AND ABO ANTIGENS) WAS CARRIED OUT IN 10 PAIRS OF DONOR AND RECIPIENT CORNEAS TO DETERMINE THE CLINICAL UTILITY OF CORNEAL EPITHELIAL CELL CULTURE. CONTROL NORMAL CORNEAL TISSUE WAS ALSO CULTURED IN ORDER TO ENHANCE THE RELIABILITY OF THE IN VITRO ASSAY. IN THE FIRST STUDY THERE WAS NO OBVIOUS CORRELATION BETWEEN HLA/ABO TYPING AND CORNEAL GRAFT REJECTION. THE RATE OF GRAFT SURVIVAL IN THE 0-1 HLA ANTIGENS MATCHING GROUP (90%) WAS NOT SIGNIFICANTLY DIFFERENT FROM THAT IN THE 2-4 HLA MATCHING GROUP (93%). ON THE CONTRARY, THE CORNEAL CULTURE STUDY WAS AN ACCURATE PREDICTOR OF THE FATE OF THE CORNEAL GRAFT. THUS, IN 3 CASES DIVERSE MORPHOLOGY OF THE CORNEAL EPITHELIAL CULTURE (PRESENCE OF BLAST CELLS) WAS ASSOCIATED WITH SUBSEQUENT REJECTION OF THE GRAFT. FURTHER RESEARCH IS REQUIRED TODETERMINE THE PRECISE ROLE OF HISTOCOMPATIBILITY IN HIGH RISK PATIENTS UNDERGOING CORNEAL TRANSPLANTATION.

ΟΙ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΠΟΥ ΥΠΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΟΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΛΙΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΣΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΑΥΤΗ ΕΓΙΝΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ. ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΝΝΕΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ (60 ΟΦΘΑΛΜΟΙ) ΠΟΥ ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΑΝ ΣΕ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΚΕΡΑΤΟΕΙΔΟΥΣ, ΧΩΡΙΣΤΗΚΑΝ ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ (18 ΑΣΘΕΝΕΙΣ "ΧΑΜΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ", 18 "ΜΕΣΟΥ" ΚΑΙ 24 "ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ"). ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΕΓΙΝΕ ΕΛΕΓΧΟΣ ΙΣΤΟΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ HLA (A,B,DR ΘΕΣΕΙΣ) ΚΑΙ ΑΒΟ ΔΟΤΟΥ ΚΑΙ ΛΗΠΤΟΥ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΙΣΤΟΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΕ 58 ΖΕΥΓΗ ΔΟΤΟΥ-ΛΗΠΤΟΥ ΜΕ 0-1 ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ HLA ΚΑΙ 2-4 ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ, ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗΣ ΗΤΑΝ 90% ΚΑΙ 93% ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ. ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ, ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ IN VITRO Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΕΠΙΘΗΛΙΑΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΟΕΙΔΟΥΣ ΣΕ ΔΕΚΑ ΖΕΥΓΗ ΛΗΠΤΟΥ-ΔΟΤΟΥ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΙΝΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Η IN VITRO ΜΕΛΕΤΗ ΠΡΟΕΒΛΕΨΕ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΟΣ ΣΕ 3 ΑΣΘΕΝΕΙΣ. ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΡΕΥΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ "ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ" ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΟΕΙΔΟΥΣ.