Συμπτωματολογία αρτηριακής υπέρτασης ρινορραγία και αρτηριακή υπέρταση

Abstract

Aim of the study: It is widely believed, even in the medical world, that rhinorrhagia is associated with hypertension. The aim of this study is to compare patients with rhinorrhagia and patients without rhinorrhagia, and to clarify, within the measure of possible, the relationship between rhinorrhagia and hypertension. Materials and Methods: We studied a total of 80 patients, of which 42 were patients with rhinorrhagia and 38 were patients without rhinorrhagia. Among the first group, 22 were male and 20 were female. Among the second group, 18 were male and 20 were female. The first group comprised patients who came to the emergency department for rhinorrhagia. Their arterial pressure was measured and was found abnormally high . After an interval of 10-20 days a 24 hour measurement of the arterial pressure was realized, as well as physical examination, hematological laboratory tests, and retinoscopy. The second group comprised patients who came to the emergency department for one of the problems below: otodynia, headache, small contusion. The same procedure of patient examination was followed for the second group. The results of both groups were analyzed and compared. Results: The aim of this study was the possible causative correlation between epistaxis and hypertension. After having studied the two groups of patients with and without epistaxis, and after the statistical analysis of the variables studied, we realized that epistaxis is not causatively correlated with hypertension. In the multivariate analysis the confounding factors are eliminated, so we concluded that the pulses during the day and the mean diastolic pressure during the night are statistically significant variables, and they have greater values in the first group than in the second one. In conclusion we believe that epistaxis and hypertension are not correlated with each other.

Σκοπός: Είναι ευρέως διαδεδομένο ότι η ρινορραγία έχει σχέση με την αρτηριακή πίεση. Ακόμα και στον ιατρικό χώρο υπάρχει αυτή η αντίληψη. Η μελέτη ρινορραγούντων και μη ρινορραγούντων και η διευκρίνιση της σχέσης μεταξύ ρινορραγίας και υπερτάσεως είναι ο σκοπός αυτής της μελέτης. Υλικό και Μέθοδος: Μελετήθηκαν στο σύνολο 80 ασθενείς. Οι 42 ήταν ρινορραγούντες οι 38 μη ρινορραγούντες. Από τους πρώτους οι 22 ήταν άνδρες και οι 20 γυναίκες. Από τους δεύτερους οι 18 ήταν άνδρες και οι 20 γυναίκες. Η πρώτη ομάδα (ρινορραγούντες) περιλαμβάνει ασθενείς που προσήλθαν στα ΤΕΠ για ρινορραγία. Μετά την πάροδο 10-20 ημερών έγινε 24ωρη καταγραφή αρτηριακής πίεσης, σε αυτούς έγινε αντικειμενική εξέταση και μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, εργαστηριακές αιματολογικές εξετάσεις καθώς και βυθοσκόπηση. Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει ασθενείς που προσήλθαν στα ΤΕΠ για ένα από τα τρία παρακάτω προβλήματα: ωταλγία, κεφαλαλγία, μικρό θλαστικό τραύμα. Ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία ελέγχου και εξετάσεων και στην δεύτερη ομάδα. Αποτελέσματα: Μετά από την στατιστική ανάλυση που έγινε SPSS, t-test, X2 διαπιστώθηκε ότι οι παρακάτω μεταβλητές έχουν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δυο ομάδων. 1) Η μέση συστολική πίεση 24ώρου (Ρινορραγούντες 129.19 mmHg (11.35), Μη ρινορραγούντες 123.16mmHg (13.94), Μέση διαφορά p-Value 0.04) 2) η μέση συστολική πίεση κατά την διάρκεια της ημέρας (Ρινορραγούντες 132.57 mmHg (11.50), Μη ρινορραγούντες 125.89mmHg (15.24), Μέση διαφορά p-Value 0.03), 3) η μέση διαστολική πίεση κατά την διάρκεια της νύχτας (Ρινορραγούντες 70.79mmHg (9.37), Μη ρινορραγούντες 66.21mmHg (7.70), Μέση διαφορά p-Value 0.02) , 4) οι σφύξεις κατά την διάρκεια της ημέρας έχουν μεγαλύτερη τιμή στους ρινορραγούντες σε σχέση με τους μη ρινορραγούντες (Ρινορραγούντες 79.17mmHg (11.12), Μη ρινορραγούντες 74.55mmHg (10.67), Μέση διαφορά p-Value 0.05). Επίσης η τιμή της αιμοσφαιρίνης και της LDL είναι μεγαλύτερη στην πρώτη ομάδα. Αντίθετα η τιμή των λευκών αιμοσφαιρίων και η τιμή των αιμοπεταλίων είναι μικρότερη στους ρινορραγούντες σε σχέση με τους μη ρινορραγούντες. Στην πολυμεταβλητή ανάλυση, οι σφύξεις κατά την διάρκεια της ημέρας και η μέση διαστολική πίεση κατά την διάρκεια της νύχτας είναι μεγαλύτερη στους ρινορραγούντες σε σχέση με τους μη ρινορραγούντες. Συμπεράσματα: Η πιθανή αιτιολογική συσχέτιση μεταξύ ρινορραγίας και αρτηριακής υπέρτασης ήταν ο σκοπός αυτής της μελέτης. Από τη μελέτη λοιπόν και των δύο ομάδων ρινορραγούντων και μη ρινορραγούντων και από τη στατιστική ανάλυση των μεταβλητών που μελετήθηκαν προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα: Η ρινορραγία δεν έχει καμία αιτιολογική συσχέτιση με την υπέρταση, γιατί και οι δυο ομάδες ασθενών είχαν κατά την προσέλευση τους στο νοσοκομείο ίδια επίπεδα αρτηριακής πίεσης. Όμως η ομάδα των ρινορραγούντων περιελάμβανε περισσότερους υπερτασικούς που είτε το γνώριζαν ήδη, είτε αποδείχθηκε με την 24ώρη καταγραφή της αρτηριακής πίεσης. Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από το ότι οι μονομεταβλητές αναλύσεις εμπεριέχουν τους συγχυτικούς παράγοντες και ως εκ τούτου δεν μπορούν να εκτιμηθούν. Στις πολυμεταβλητές αναλύσεις, στατιστικά σημαντικά μεγέθη, είναι οι σφύξεις κατά την διάρκεια της ημέρας και η μέση διαστολική πίεση κατά την διάρκεια της νύχτας, που είναι μεγαλύτερες στην πρώτη ομάδα σε σχέση με την δεύτερη. Στους ασθενείς που προσέρχονται στο τμήμα επειγόντων περιστατικών με ρινορραγία πρέπει να συστήνεται παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης για το ενδεχόμενο να έχουν υπέρταση και να μην το γνωρίζουν ή αυτοί που το γνωρίζουν να μην λαμβάνουν επαρκή φαρμακευτική αγωγή. Άμεση παρέμβαση για την μείωση της αρτηριακής πίεσης απαιτείται μόνο σε ασθενείς με τιμές αρτηριακής πίεσης μεγαλύτερες από 220mmHg ή να συνυπάρχουν και άλλες παθήσεις (π.χ. οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου, πνευμονικό οίδημα κλπ) που επιβάλλουν την επείγουσα αντιμετώπιση της αυξημένης αρτηριακής πίεσης.