Ανοσοϊστοχημική μελέτη βιολογικών παραμέτρων σε αλλοιώσεις των παραθυρεοειδών αδένων

Abstract

The pathological distinction between parathyroid neoplasms and hyperplasias remains difficult. Changes in cell cycle control may lead to clonal proliferation and precede tumourigenesis. The family of fibroblast growth factors stimulates proliferation of cells of mesencymal, epithelial and neuroectodermal origin. One of the members of this family, the product of proto-oncogene int-2, fibroblast growth Factor-3, has been found to stimulate mitosis of parathyroid cells in culture. Primary and secondary hyperparathyroidism have no clear differences with regard to the histopathological features of the diseased parathyroid glands. The PRAD1 oncogene, subsequently identified as the gene encoding cyclin D1 has been shown to be important to parathyroid tumour development. In addition to cell proliferation, the mechanisms of parathyroid cell turnover include apoptosis. The tumour suppressor activity of FHIT gene is linked to its pro-apoptotic function and cell cycle control. We attempted to evaluate the cellular proliferative kinetics and apoptotic function of the parathyroid glands in patients with non familial hyperparathyroidism (HPT).Tissue specimens were taken from 40 patients with primary HPT (17 adenomas, 2 carcinomas and 21 primary hyperplasias) and from 30 patients with secondary HPT. Thirty normal glands served as controls.In a standard immunohistochemical procedure, a monoclonal anti- Ki-67 antibody was applied to detect cycling cells. A sheep anti-human int-2 antibody was applied to tissue sections from samples of primary parathyroid disease and from normal controls, int-2 immunostaining was evaluated semi-quantitatively. Polyclonal antibody to cyclin D1 was used. Monoclonal antibody to single - stranded DNA was applied to detect apoptotic cells. Also, polyclonal antibody to FHIT protein was used. Immunostaining was estimated by image analysis and statistical analysis was subsequently performed.Significantly, higher Ki-67 indexes were detected in the diseased glands by comparison with normal controls. As concerns int-2 gene product none of the normal parathyroid gland stained positively, int-2 immunopositive expression was more frequently detected in specimens of uraemic patients than in those of patients with primary parathyroid growth processes (p=0.029). The reason for,this differential expression appears to be the high proportion of oxyphilic cells growing in hyperplastic glands of patients with secondary hyperparathyroidism; the latter cells were specifically found to be int-2 immunoreactive. Cyclin D1 was overexpressed in a considerable proportion of tumours (68.4%). Significantly higher apoptotic indexes were detected in the diseased glands by comparison with normal controls. In neoplastic and secondarily hyperplastic glands, apoptotic indexes were higher than in primarily hyperplastic glands; the difference between neoplastic and primarily hyperplastic glands was statistically significant (p=0.034). A reduction of FHIT protein immunoreactivity was selectively noticed in carcinomas.In primary hyperplasia the remarkable proliferation of parathyroid glands may be due to the reduction of the apoptotic process. The int-2 gene product is likely to participate in the proliferation of oxyphilic parathyroid cell subpopulation. FHIT gene abnormalities are worth investigating in parathyroid carcinogenesis.

Η παθολογοανατομικτή διάκριση παραθυρεοειδικών νεοπλασμάτων και υπερπλασιών παραμένει δύσκολη. Επιπλέον, ο πρωτοπαθής και ο δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός δεν έχουν ξεκάθαρες διαφορές ως προς τα ιστοπαθολογικά χαρακτηριστικά των παθολογικών παραθυρεοειδών αδένων. Αλλαγές στον έλεγχο του κυτταρικού κύκλου μπορούν να οδηγήσουν σε κλωνική υπερπλασία και να προηγηθούν της ογκογένεσης. Η οικογένεια των ινοβλαστικών αυξητικών παραγόντων διεγείρει τον πολλαπλασιασμό κυττάρων μεσεγχοματογενούς, επιθηλιακής και νευροεξωδερμικής προέλευσης. Ένα από τα μέλη της οικογένειας αυτής, το προϊόν του πρωτο-ογκογονιδίου int-2, ο ινοβλαστικός αυξητικός παράγοντας 3, έχει βρεθεί ότι διεγείρει τη διαίρεση των παρα- θυρεοειδικών κυττάρων σε κυτταροκαλλιέργειες. Το ογκογονίδιο PRAD1, που έχει βρεθεί ότι κωδικοποιεί την κυκλίνη D1 παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη παραθυρεοειδικών όγκων. Εκτός από τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, οι μηχανισμοί ρύθμισης της κυτταρικής ανάπτυξης περιλαμβάνουν την απόπτωση. Η ογκοκατασταλτική δράση του γονιδίου FHIT συνδέεται με την προ-αποπτωτική του λειτουργία και τον έλεγχο του κυτταρικού κύκλου. Στην παρούσα διατριβή επιχειρήσαμε να αξιολογήσουμε τους μηχανισμούς κυτταρικού πολλαπλασιασμού και απόπτωσης σε παραθυρεοειδείς αδένες ασθενών με μη οικογενή υ- περπαραθυρεοειδισμό, ποικίλης αιτιοπαθογένεσης.Ιστικά δείγματα ελήφθησαν από 40 ασθενείς με πρωτοπαθή υ- περπαραθυρεοειδισμό (17 αδενώματα, 2 καρκινώματα και 21 πρωτοπαθείς υπερπλασίες) και από 30 ασθενείς με δευτεροπαθή υπερπαραθυρεο- ειδισμό. Τριάντα φυσιολογικοί αδένες χρησιμοποιήθηκαν ως μάρτυρες.Με δεδομένη ανοσοίστοχημική μέθοδο, αντίσωμα έναντι του Κί- 67 χρησιμοποιήθηκε για την ανίχνευση ενεργώς πολλαπλασιαζομένων κυττάρων. Μονοκλωνικό αντίσωμα επίσης χρησιμοποιήθηκε έναντι του int-2. Ειδικά, η ανοσοχρώση του int-2 εκτιμήθηκε ημιποσοτικά. Επίσης χρησιμοποιήθηκε πολυκλωνικό αντίσωμα έναντι της κυκλίνης D1. Μο- νοκλωνικό αντίσωμα έναντι της μονής έλικας του DNA χρησιμοποιήθηκε για να σημάνει αποπτωτικά κύτταρα. Τέλος, χρησιμοποιήθηκε πολυκλωνικό αντίσωμα έναντι της πρωτεΐνης FHIT. Τρεις από τις ανοσοχρώ- σεις εκτιμήθηκαν με ανάλυση εικόνας και ακολούθως έγινε στατιστική ανάλυση.Σημαντικά υψηλότερα ποσοστά KÎ67 ανιχνεύθηκαν στους παθολογικούς παραθυρεοειδείς σε σύγκριση με τους φυσιολογικούς μάρτυρες. Όσον αφορά στο int-2 γονίδιο κανένας φυσιολογικός παραθυρεοειδής αδένας δεν επέδειξε θετική χρώση. Θετική ανοσοέκφραση για το int- 2 ανιχνεύθηκε συχνότερα σε δείγματα ουραιμικών ασθενών σε σύγκριση με εκείνα ασθενών με πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό (ρ=0,029). Η αιτία αυτής της διαφορά φαίνεται να είναι η υψηλότερη αναλογία οξυφί- λων κυττάρων που υπάρχουν στους υπερπλαστικούς αδένες ασθενών με δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό' τα τελευταία κύτταρα φαίνεται να εμφανίζουν εκλεκτική ανοσοχρώση για το int-2. Η κυκλίνη D1 υπερεκ- φράστηκε σε σημαντική αναλογία των όγκων (68,4%). Σημαντικά υψηλότερα ποσοστά απόπτωσης ανιχνεύθηκαν στους παθολογικούς αδένες σε σύγκριση με φυσιολογικούς μάρτυρες. Σε νεοπλασματικούς και δευτεροπαθούς υπερπλασθέντες αδένες, τα ποσοστά απόπτωσης ήταν υψηλότερα από αυτά των πρωτοπαθώς υπερπλασθέντων αδένων η διαφορά μεταξύ νεοπλασματικών και πρωτοπαθώς υπερπλαστικών αδένων ήταν στατιστικά σημαντική (ρ=0,034). Ελάττωση της ανοσοέκφρασης της πρωτεΐνης FHIT παρατηρήθηκε εκλεκτικά στα καρκινώματα.Στην πρωτοπαθή υπερπλασία η παρατηρούμενη διόγκωση των παραθυρεοειδών αδένων μπορεί να οφείλεται σε ελαττωμένη απόπτωση. Το προϊόν του γονιδίου int-2 πιθανώς εμπλέκεται στην αύξηση ειδικά των οξυφίλων παραθυρεοειδικών κυττάρων. Ανωμαλίες του γονιδίου FHIT αξίζει να διερευνηθούν για να βρεθεί ο ρόλος τους στην καρκινογένεση του παραθυρεοειδούς αδένα.