Επίδραση της ρεμιφεντανίλης σε απομονωμένους δακτυλίους θωρακικής αορτής επιμύος

Abstract

Objective: The aim of this study was to investigate the vascular contribution of remifentanil to the hypotension as well as its potentiation to the direct arterial dilating action of propofol. Materials and methods: The thoracic aorta of 43 male Whistar rats (300-350 g) and the rings were prepared and suspended in isolated organ bath. In control group aortic rings(n=10) were perfused with Krebs-Hanseleit solution, in remifentanil group aortic rings (n=10) were perfused with remifentanyl (10'6 mol litre"1) in Krebs-Hanseleit solution, in propofol group(n=7) they were perfused with propofol (300 μΜ) in Krebs-Hanseleit solution and in remifentanyl - propofol group (n=9) they were perfused with remifentanyl and propofol (IO"6 mole litre1, 300 μΜ respectively).Seven aortic rings were perfused with 10% intralipid in a concentration identical to that used to yield the concentration of propofol).Maximum tension (TmaX)Was mesured at highest concentration of KCL and Phenylephrine. Relaxation to acetylcholine was expressed as percentage of maximal tension induced by Phenylephrine.RESULTS: With KCL, there was a difference in Tmax between the control(mean±SD 1,12±0,18 ) and remifentanil (0,52±0,12 p<0,05), propofol (0,44±0,15 g, p < 0,05) and propofol- remifentanil group (0,40±0,06 g, p< 0,05). There was no difference between the control and intralipid group. There was no significant difference in Tmax between the propofol and propofol remifentanil group.With phenylephrine, there was no difference in Tmax between the control and intralipid group (mean±SD 1,54±0,23 g, 1,42±0,23 g ). The Tmax was lower in remifentanil(0,89±0,01, p<0,05), in propofol group (0,80±0,10 g, p < 0,05) and in propofol- remifentanyl group (0,84±0,09g, p< 0,05) compared to the Tmax of control group. There was no difference between the propofol group and the propofol-remifentanyl group.CONCLUSION: Remifentanyl attenuates the vascular response of thoracic aorta to phenylephrine and KCL,it does not potentiate though the direct dilating action of propofol.

Εισαγωγή. Η διερεύνηση της αγγειακής συμμετοχής στην υπόταση που εμφανίζεται μετά την χορήγηση της ρεμιφεντανίλης καθώς και η ενίσχυση της άμεσης αγγειοδιασταλτικής της προποφόλης αποτελεί τον σκοπό της παρούσης μελέτης.Μέθοδος. Στην πειραματική αυτή μελέτη παρασκευάσθηκαν και αναρτήθηκαν σε ειδικό λουτρό απομονωμένων οργάνων, δακτύλιοι από τις θωρακικές αορτές 43 επίμυων Whistar (βάρος 300-350g). Στην ομάδα ελέγχου control group (n=10) οι δακτύλιοι διαποτίστηκαν μόνο με διάλυμα Krebs-Hanseleit, στην ομάδα της ρεμιφεντανίλης (π=10) οι δακτύλιοι διαποτίστηκαν με διάλυμα Krebs-Hanseleit το οποίο περιείχε ρεμιφεντανύλη σε συγκέντρωση ΙΟ'6 mol litre'1, στην ομάδα της προποφόλης (π=7) οι δακτύλιοι διαποτίστηκαν με διάλυμα Krebs-Hanseleit το οποίο περιείχε προποφόλη σε συγκέντρωση 300 μΜ, τέλος στην ομάδα ρεμιφεντανίλης-προποφόλης (π=9) οι δακτύλιοι διαποτίστηκαν με διάλυμα Krebs-Hanseleit το οποίο περιείχε προποφόλη σε συγκέντρωση 300 μΜ και ρεμιφεντανίλη σε συγκέντρωση ΙΟ'6 mole litre'1. Τέλος επτά αορτικοί δακτύλιοι διαποτίστηκαν με διάλυμα Krebs-Hanseleit το οποίο περιείχε intralipid 10% σε συγκέντρωση ίδια με αυτή που χρησιμοποιήθηκε στο διάλυμα προποφόλης. Η μέγιστη τάση (TmaX) μετρήθηκε στην υψηλότερη συγκέντρωση KCI και φαινυλεφρίνης. Η χάλαση που προκάλεσε η ακετυλοχολίνη υπολογίστηκε ως ποσοστό επί της εκατό της μέγιστης σύσπασης που παρατηρήθηκε μετά από χορήγηση φαινυλεφρίνης. Αποτελέσματα. Η Tmax μετά την χορήγηση KCI ήταν διαφορετική ανάμεσα στην ομάδα ελέγχου 1,12±0,18 και στις ομάδες ρεμιφεντανίλης 0,52±0,12, προποφόλης 0,44±0,15 και προποφόλης-ρεμιφεντανίλης 0,40±0,06. Στατιστικά σημαντική διαφορά δεν υπήρχε ανάμεσα στις ομάδες προποφόλης και προποφόλης-ρεμιφεντανίλης καθώς και ανάμεσα στην ομάδα ελέγχου και στην ομάδα που χορηγήθηκε intralipid 1,07±0,01. Η Tmax μετά την χορήγηση φαινυλεφρίνης ήταν διαφορετική ανάμεσα στην ομάδα ελέγχου 1,54±0,23 και στις ομάδες ρεμιφεντανίλης 0,89±0,01, προποφόλης 0,80±0,10 και προποφόλης-ρεμιφεντανίλης 0,84±0,09. Δεν υπήρξε διαφορά ανάμεσα στις ομάδες προποφόλης και προποφόλης ρεμιφεντανίλης. Η χάλαση που προκαλείται από την ακετυλοχολίνη δεν διέφερε σημαντικά ανάμεσα στις πειραματικές ομάδες, ομάδα ελέγχου 37,52± 15,42, ομάδα ρεμιφεντανίλης 49,19±8,66, ομάδα προποφόλης 51,42±10,53, ομάδα προποφόλης-ρεμιφεντανίλης 42,02±8,10, ομάδα intralipid 44,73(10,22). Συμπέρασμα. Η ρεμιφεντανίλη περιορίζει την αγγειοσύσπαση που προκαλούν το KCI και η φαινυλεφρίνη, ενώ δεν ενισχύει την άμεση αγγειοδιασταλτική δράση της προποφόλης