Αξιολόγηση τεχνικών της απολίνωσης των έσω σπερματικών φλεβών σε υπογόνιμους άνδρες με κιρσοκήλη και η επίδρασή τους στην αιμάτωση και λειτουργία των όρχεων

Abstract

Aim. The aim of this study is to investigate the treatment of varicocele in subfertile men and in particular the comparison of the retroperitoneal and sub-inguinal ligation of the spermatic veins and the impact of these techniques in the blood flow and the function of the testicles. Materials and Methods. 62 men with varicocele were randomized into two treatment groups and underwent a full clinical and laboratory screening which included testosterone, follicle stimulating hormone, lutenising hormone and prolactin measurement, two sperm counts and a Doppler ultrasound of the scrotum. They were operated according to the therapeutic protocol and during the operation blood samples were taken from the spermatic vein and systemic circulation to identify the levels of renin, cortisol, anti-müllerian and inhibin hormones. The patients were reexamined at 3 and 12 months postoperatively and repeated the preoperative exams. The data was imported into a database and was statistically processed. Results. The concentration of renin and cortisol was statistically significantly higher in the spermatic vein than in the systemic circulation, indicating retrograde flow from the ipsilateral kidney and adrenal. The improvement in the sperm count was statistically significant for all patients. When we studied each treatment group separately, we found that although both caused a statistically significant improvement to the parameters of the sperm count, these parameters were different in each therapeutic group. In the group with retroperitoneal access an increase in the size of the testicle was noted, which was not observed in the group of subinguinal approach. Patients with abnormal FSH values preoperatively reached the normal values in a statistically significant degree. Changes in the other hormones measured were not statistically significant in any of the two study groups. Patients with sub-inguinal approach had increased likelihood of achieving pregnancy postoperatively, when compared to the postoperative approach, but the difference was not statistically significant, while having statistically significant less cases of hydrocele as complication. The overall rate of achieving pregnancy without further medical intervention reached 43.9%. We also found that the anti-müllerian hormone of peripheral circulation, the FSH, and the forward motility percentage of the sperm can be used as a prognostic factor of achieving pregnancy. Conclusions. The ligation of the spermatic veins for the treatment of varicocele is a safe and effective procedure, providing good results and value recognized in time, regardless of the technique used. The two techniques ligating the sperm veins present different post-surgical adverse effects and complications, but the overall results are clinically equal.

Σκοπός. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της θεραπείας υπογόνιμων ανδρών με κιρσοκήλη και συγκεκριμένα η σύγκριση της οπισθοπεριτοναϊκής με την υποβουβωνική απολίνωση των σπερματικών φλεβών και την επίδραση που έχουν αυτές οι τεχνικές στην αιμάτωση και λειτουργία των όρχεων. Υλικό και μέθοδος. 62 άνδρες με κιρσοκήλη τυχαιοποιήθηκαν σε δύο θεραπευτικές ομάδες, υποβλήθηκαν σε πλήρη κλινικό και εργαστηριακό προεγχειρητικό έλεγχο που περιλάμβανε προσδιορισμό των ορμονών τεστοστερόνης, ωοθυλακιοτρόπο, ωχρινοτρόπο και προλακτίνης και διενεργήθηκε σπερμοδιάγραμμα και υπερηχογράφημα Doppler οσχέου. Χειρουργήθηκαν βάσει του θεραπευτικού πρωτοκόλλου και διεγχειρητικά έγινε λήψη αίματος από την σπερματική φλέβα και την συστηματική κυκλοφορία για προσδιορισμό ρενίνης, κορτιζόλης, αντι-müllerian και ινχιμπίνης. Μετεγχειρητικά οι ασθενείς επανεξετάστηκαν στους τρείς και 8- 12 μήνες από την επέμβαση και επαναλήφθηκαν οι προεγχειρητικές εξετάσεις. Τα δεδομένα εισήχθησαν σε βάση δεδομένων και έγινε στατιστική επεξεργασία τους. Αποτελέσματα. Η συγκέντρωση της ρενίνης και της κορτιζόλης βρέθηκε στατιστικά σημαντικά υψηλότερη στη σπερματική φλέβα από ότι στη συστηματική κυκλοφορία, υποδηλώνοντας παλινδρόμηση από το σύστοιχο νεφρό και επινεφρίδιο. Οι βελτίωση στους δείκτες του σπερμοδιαγράμματος ήταν στατιστικά σημαντικές για το σύνολο των ασθενών, ενώ μελετώντας την κάθε θεραπευτική ομάδα ξεχωριστά βρήκαμε ότι και οι δύο προκαλούν στατιστικά σημαντική βελτίωση σε επιμέρους, αλλά διαφορετικούς η καθεμιά, δείκτες του σπερμοδιαγράμματος. Στην ομάδα με οπισθοπεριτοναϊκή προσπέλαση παρατηρήθηκε αύξηση του μεγέθους του όρχεος μετεγχειρητικά, γεγονός που δεν παρατηρήθηκε στην ομάδα της υποβουβωνικής προσπέλασης. Οι ασθενείς με παθολογικές τιμές FSH εμφάνισαν επαναφορά της τιμής της προς τα φυσιολογικά επίπεδα σε στατιστικά σημαντικό βαθμό. Οι μεταβολές στις υπόλοιπες ορμόνες του πλάσματος που μετρήθηκαν, δεν ήταν στατιστικά σημαντικές σε καμία από τις δύο ομάδες μελέτης. Οι ασθενείς με υποβουβωνική προσπέλαση είχαν αυξημένη πιθανότητα επίτευξης εγκυμοσύνης μετεγχειρητικά, αλλά η διαφορά αυτή δεν ήταν στατιστικά σημαντική, ενώ η επέμβαση με υποβουβωνική προσπέλαση εμφανίζει στατιστικά μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης υδροκήλης ως απώτερης μετεγχειρητικής επιπλοκής. Το συνολικό ποσοστό επίτευξης εγκυμοσύνης χωρίς ιατρική παρέμβαση ανήλθε στο 43,9%. Βρέθηκε επίσης ότι η αντι-müllerian ορμόνη της περιφερικής κυκλοφορίας, η FSH, και η προωθητική κινητικότητα των σπερματοζωαρίων των ασθενών μπορούν να διερευνηθούν μελλοντικά σε μεγαλύτερες μελέτες ως προγνωστικοί δείκτες επίτευξης εγκυμοσύνης. Συμπεράσματα. Η επέμβαση απολίνωσης των σπερματικών φλεβών για την θεραπεία της κιρσοκήλης είναι μία ασφαλής και αποτελεσματική επέμβαση με θετικά αποτελέσματα και αξία αναγνωρισμένη στον χρόνο, ασχέτως από την τεχνική που εφαρμόζεται. Οι δύο τεχνικές απολίνωσης των σπερματικών φλεβών εμφανίζουν επιμέρους διαφορές στα αποτελέσματά τους και στις επιπλοκές που παρουσιάζουν, χωρίς όμως να υπερτερεί η μία ξεκάθαρα της άλλης.