Οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη του κατασκευαστικού κλάδου: ένα οικονομετρικό υπόδειγμα της συνάρτησης παραγωγής του κλάδου των κατασκευών

Abstract

The economic theory supports that the financial growth of the construction sector is equally influenced by both the capital that is invested and the human potential that is occupied in the sector. This thesis, as far as we know, is the first that explicitly controls this theory and indeed, it extends it controlling not only the financial growth but the economic development of the construction sector as well. The economic development uses as means the generative reasons of growth, having as a goal the economic growth. The means that the economic development uses in order to analyze the generative reasons of growth are expressed by the function of production. The approach of the production function aims at the analysis of the resources of growth that contribute to the economic growth and development of the sector of construction. The analysis of the growth resources in the construction sector is achieved by calculating the contribution of each factor of production to the increase of the construction product. The calculation of the contribution results from the analysis of the production function in rate of growth. The results show that for the 1971-2004 period, the contribution of work is the main source of growth of the construction sector, contributing with the percentage of 48,22%. This is due to the fact that the construction sector is considered, worldwide, a main sector of work intensity. However, the main conclusion which comes out of the study of the factors’ contribution concerning the increase of the construction product, is that the contribution of the research and development, that leads to the know-how, occupies the second place with the percentage of 22,65%. This is because the research and development lead to the know-how which was essential for the materialisation of great works that were constructed in Greece in the past few years, as for example the “Eleutherios Venizelos” airport, the Rio - Antirrio junction, the Athens underground and all the great Olympic constructions. The undertaking of the Olympic Games 2004 increased the rhythm of expenses for research and development creating average annual rhythm of growth 30,17% for the 1998-2003 period. Finally, the contribution of the production factors to the growth of the construction sector within the period of 1971 to 2004, with regard to the importance are: the work, the know-how, the added value and the investment in capital. However, it should be emphasized that the conclusions of the empiric estimates of the production function, are not refined tools that can be used with precision for drawing specific conclusions. It should be taken under consideration that all efforts of growth, regardless if they are successful or not, are probably affected by the accidental factor. The growth, regardless of high or low rhythms, has primarily a variable character and has to do with the existence of macroeconomic instability and the application of macroeconomic policy.

Η οικονομική θεωρία υποστηρίζει ότι η οικονομική μεγέθυνση του κατασκευαστικού κλάδου επηρεάζεται τόσο από το κεφάλαιο που επενδύεται, όσο και από το ανθρώπινο δυναμικό που απασχολείται στον κλάδο. Αυτή η διατριβή από όσα γνωρίζουμε είναι η πρώτη που κατανοητά ελέγχει αυτή τη θεωρία και μάλιστα την επεκτείνει ελέγχοντας όχι μόνο την οικονομική μεγέθυνση, αλλά και την οικονομική ανάπτυξη του κλάδου των κατασκευών. Η οικονομική ανάπτυξη χρησιμοποιεί ως μέσον τα γενεσιουργά αίτια της μεγέθυνσης με στόχο την οικονομική μεγέθυνση. Το μέσον που χρησιμοποιεί η οικονομική ανάπτυξη προκειμένου να αναλύσει τα γενεσιουργά αίτια της μεγέθυνσης εκφράζεται με τη συνάρτηση παραγωγής. Η προσέγγιση της συνάρτησης παραγωγής έχει ως στόχο την ανάλυση των πηγών μεγέθυνσης, που συμβάλλουν στην οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη του κλάδου των κατασκευών. Η ανάλυση των πηγών μεγέθυνσης του κατασκευαστικού κλάδου, επιτυγχάνεται με τον υπολογισμό της συνεισφοράς κάθε συντελεστή παραγωγής στην αύξηση του προϊόντος κατασκευής. Η μέτρηση της συνεισφοράς προκύπτει από την ανάλυση της συνάρτησης παραγωγής σε ρυθμούς μεγέθυνσης. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι για το χρονικό διάστημα 1971-2004, η συνεισφορά της εργασίας είναι η κυριότερη πηγή ανάπτυξης του κατασκευαστικού κλάδου, συνεισφέροντας σε ποσοστό 48,22%. Αυτό οφείλεται στο ότι ο κατασκευαστικός κλάδος θεωρείται, παγκοσμίως, ως ένας κατ’ εξοχήν κλάδος έντασης εργασίας. Ωστόσο, το κυριότερο συμπέρασμα το οποίο προκύπτει από τη μελέτη της συνεισφοράς των συντελεστών στην αύξηση του προϊόντος κατασκευής, είναι ότι η συνεισφορά της έρευνας και ανάπτυξης που οδηγεί στην τεχνογνωσία καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση με ποσοστό 22,65%. Αυτό οφείλεται στο ότι η έρευνα και ανάπτυξη οδηγεί στην τεχνογνωσία η οποία ήταν απαραίτητη για την υλοποίηση των μεγάλων έργων που έγιναν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, όπως για παράδειγμα το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», η ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου, το μετρό Αθηνών και όλα τα μεγάλα Ολυμπιακά έργα. Η ανάληψη της Ολυμπιάδας του 2004 ώθησε σε αύξηση το ρυθμό ανάπτυξης των δαπανών για έρευνα και ανάπτυξη δημιουργώντας μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 30,17% για το χρονικό διάστημα 1998-2003. Τελικά, η συνεισφορά των παραγωγικών συντελεστών στην ανάπτυξη του κατασκευαστικού κλάδου για το χρονικό διάστημα 1971-2004, είναι κατά σειρά μεγέθους η εργασία, η τεχνογνωσία, η προστιθέμενη αξία και η επένδυση σε κεφάλαιο. Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί ότι τα συμπεράσματα των εμπειρικών εκτιμήσεων της συνάρτησης παραγωγής, δεν είναι εκλεπτυσμένα εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ακρίβεια για την εξαγωγή ειδικών συμπερασμάτων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε όλες τις προσπάθειες μεγέθυνσης, ανεξάρτητα αν είναι επιτυχείς ή ανεπιτυχείς, ενδέχεται να υπάρχει επίδραση από τυχαίο παράγοντα. Η μεγέθυνση, ανεξάρτητα αν οι ρυθμοί της είναι υψηλοί ή χαμηλοί, έχει κατά βάση ευμετάβλητο χαρακτήρα και έχει σχέση με την ύπαρξη μακροοικονομικής αστάθειας και την εφαρμογή μακροοικονομικής πολιτικής.