Βιοχημικοί δείκτες και αντιμετώπιση των τραυματικών κακώσεων ήπατος στα παιδιά

Abstract

The purpose of this study was to determine the percentage, etiology, associated injuries, outcome and the usefulness of laboratory tests. We have two groups: In Group A a retrospective review was conducted of children under 15 years old with abdominal trauma which admitted to the Department of Pediatric Surgery of Aristotle University of Thessaloniki from January 1994 to December 2004. Thirty-four cases were identified with liver trauma in a total number of 436 children with abdominal injury. The median age was 6 (5,89 and range, 1 to 14 years). Boys accounted for 76,4% (n=26) and the most common mechanism were the motor vehicle injuries, accounting for 41,17% (n=14). Nine children were underwent surgery, 26,4%. Head injuries were the most common associated injuries and mortality rate was 2,94% (n=1). The liver remains the second most commonly injured intra-abdominal organ and nonoperative management is the treatment of choice for hemodynamically stable patients. In Group B The study was a prospective observational series of children younger than 15 years’ old who sustained blunt abdominal trauma. The children were at risk for intra-abdominal trauma, were examined by physicians at Emergency Department of our Hospital and underwent standardized laboratory testing. From January 2004 through January 2008 104 children presenting to the Emergency Department at General Hospital “Georgios Gennimatas” of Thessaloniki for suspected physical abuse were prospectively entered in the study. All children had a complete history, physical examination and laboratory tests including white blood cell, aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase, amylase, γ-GT and ALP. 106 children had intra-abdominal injuries and 22 had liver trauma. 20 patients had nonoperative treatment which we study laboratory tests at the time of initial presentation, 12 hours, 24 hours and 48 hours after admission. Transaminasemia correlated with liver injury when AST>200, ALT>150 and AST/ALT ratio>1. AST/ALT ratio can be used as a predictor for diagnosis of liver trauma and a marker for the response in nonoperative treatment-resuscitation.

Σκοπός της μελέτης αυτής είναι η διερεύνηση των τραυματικών κακώσεων ήπατος, όσο αφορά το ποσοστό συμμετοχής του ήπατος, την αιτιολογία των κακώσεων ήπατος, τις συνοδές κακώσεις αλλά και την αξία των βιοχημικών δεικτών. Διακρίνουμε δύο ομάδες ασθενών: Στη πρώτη ομάδα γίνεται αναδρομική μελέτη όλων των μικρών ασθενών ηλικίας μικρότερης των 15 ετών που νοσηλεύτηκαν στην Α’ Κλινική Χειρουργικής Παίδων του Α.Π.Θ. από Ιανουάριο 1994 μέχρι Δεκέμβριο 2004. Σε σύνολο 436 παιδιών με κάκωση κοιλίας μελετήθηκαν 34 περιπτώσεις με κάκωση ήπατος. Η μέση ηλικία είναι η ηλικία των 6 ετών και τα αγόρια αφορούσαν ποσοστό 76,4%. Ο συχνότερος μηχανισμός κάκωσης αφορούσε τα τροχαία ατυχήματα (41,17%). Χειρουργική αντιμετώπιση έτυχαν 9 παιδιά (26,4%). Οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις αποτελούν τις συχνότερες συνοδές κακώσεις και η θνητότητα αφορά ποσοστό 2,94%. Το ήπαρ αποτελεί το δεύτερο σε συχνότητα ενδοκοιλιακό όργανο που τραυματίζεται στη κοιλιά και η συντηρητική αντιμετώπιση σε αιμοδυναμικά σταθερούς ασθενείς αποτελεί τη θεραπεία εκλογής. Στη δεύτερη ομάδα γίνεται προοπτική μελέτη των τραυματικών κακώσεων κοιλίας από Ιανουάριο 2004 μέχρι Ιανουάριο 2008 όπου γίνεται μελέτη βιοχημικών δεικτών και σύνδεση τους με τη διάγνωση και αντιμετώπιση των τραυματικών κακώσεων ήπατος. Οι δείκτες που μελετούνται είναι τα λευκά αιμοσφαίρια και ο τύπος τους, οι τρανσαμινάσες, η γ-GT, η αμυλάση και η αλκαλική φωσφατάση. Σε σύνολο 106 ασθενών με τραυματική κάκωση κοιλίας 22 έχουν κάκωση ήπατος. 20 ασθενείς αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά και μελετούνται οι τιμές των δεικτών με την εισαγωγή των ασθενών στη Κλινική, 12 ώρες μετά, 24 ώρες και 48 ώρες μετά. Η τρανσαμινασαιμία συνδέεται με τη κάκωση ήπατος όταν AST>200, ALT>150 και AST/ALT >1. Ο δείκτης AST/ALT μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης στη διάγνωση και στην ανταπόκριση του ασθενούς στη συντηρητική αντιμετώπιση.