Η σημασία της ενδοσκοπικά κατευθυνόμενης αναρροφητικής παρακέντησης με λεπτή βελόνη στη διάγνωση των νεοπλασμάτων του γαστρεντερικού σωλήνα: συγκριτική μελέτη της μεθόδου με τη βιοψία με ιστολαβίδα και την ψήκτρα

Abstract

C-erbB-2 oncoprotein is a member of the family of epidermal growth factor receptors ( EGFR ). Overexpression of c-erbB-2 oncoprotein has been shown to be related with relapse and poor prognosis in adenocarcinomas of the breast and stomach. In pancreatic cancer the overexpression of c-erbB-2 oncoprotein has been identified with the use of ImmunoHistoChemistry. The correlation though between the serum c-erbB-2 levels and the clinical outcome of the disease has not yet been fully investigated. AIM : The purpose of this study is to investigate the clinical significance the serum c-erbB-2 levels in patients with cancer of the pancreas and periampulary region. PATIENTS AND METHODS : Serum samples from 64 patients with cancer of the pancreas and periampulary region were collected preoperatively and 30 days after the operation either was a resection or just biliary by-pass. Serum samples were collected from 51 healthy controls as well. The serum cerbB- 2 levels (ELISA) of the pancreatic cancer patients were compared with the similar serum c-erbB-2 levels of the healthy controls. They were also correlated with the tumour differentiation, the TNM stage, the CEA and CA 19-9 levels and the survival of the patients. Furthermore the c-erbB-2 level changes were studied after operative treatment 62 RESULTS : Statistical significance was observed with the preoperative cerbB- 2 levels between patients and controls. The tumour location ( head-bodytail ), the differentiation and the tumour class did not appear to have any influence on the c-erbB-2 levels. On the other hand significant high c-erbB-2 levels were observed in patients with lymph node and distant metastases and in patients with unoperable tumours and in patients who did not survived during the study. The preoperatively elevated c-erbB-2 levels were strongly related with elevated c-rbB-2 levels 30 days after the operation. On the contrary we did not found any similar correlation between c-erbB-2 and CEA and CA 19-9, that is elevation of these markers are not combined with elevated c-erbB-2 levels. Furthermore we found a strong correlation between elevated c-erbB-2 preoperatively and on day 30 post-op and the tumour respectability. The patients survival was influenced by the high c-erbB-2 levels but the sex, the tumour location and differentiation, and the tumour markers are not connected with elevated probability of death. CONCLUSIONS : The preoperative c-erbB-2 levels significantly differ from the corresponding c-erbB-2 levels in healthy controls. High serum cerbB- 2 levels correlate with non-resectable tumours with positive lymph nodes, distant metastases and patients with shorter survival. No relation was found between c-erbB-2 and the tumour markers. Following tumour resection significantly lower serum c-erbB-2 were observed.

C- erb 2 είναι μέλος της οικογένειας των υποδοχέων των επιδερμιδικών αυξητικών παραγόντων (EGFR). Η υπερέκφραση της c- erbΒ-2 έχει δειχθεί να σχετίζεται με την υποτροπή και την κακή πρόγνωση στα αδενοκαρκινώματα του μαστού και του στομάχου. Στον παγκρεατικό καρκίνο η υπερέκφραση της c-erbΒ-2 έχει αποδειχθεί με τη χρήση της ανοσοιστοχημείας. Η σχέση όμως των επιπέδων στον ορό της c-erbΒ-2 με την κλινική έκβαση της νόσου δεν έχει ακόμη πλήρως διερευνηθεί. Ο ΣΚΟΠΟΣ αυτής της ερευνητικής πρότασης είναι η διερεύνηση της κλινικής σημασίας των επιπέδων της ογκοπρωτείνης c-erbΒ-2 στον ορό ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος και του φύματος του Vater. ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ : Δείγματα ορών από 64 ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος και του φύματος του Vater συλλέχθηκαν προεγχειρητικά και 1 μήνα μετά από τη χειρουργική επέμβαση ( είτε πρόκειται για θεραπευτική είτε για παρηγορική ). Συλλέχθηκαν επίσης δείγματα ορών από 51 υγιείς μάρτυρες.Τα επίπεδα της c-erbΒ-2 στον ορό ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος καιτου φύματος του vater συγκρίθηκαν με τα αντίστοιχα επίπεδα στον ορό υγιών μαρτύρων και συσχετίσθηκαν με το βαθμό διαφοροποίησης του όγκου, το στάδιο της νόσου, τα επίπεδα του CEA και του CA 19-9 και την ιστική έκφραση της πρωτεΐνης. Επί πλέον μελετήθηκαν οι μεταβολές των επιπέδων της c-erbΒ-2 του ορού μετά από χειρουργική αντιμετώπιση ( θεραπευτική η παρηγορική επέμβαση ) της νόσου και η συσχέτιση των επιπέδων της c-erbΒ-2 του ορού με την επιβίωση των ασθενών. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ : Σημαντική διαφορά βρέθηκε στις προεγχειρητικές τιμές c-erbΒ-2 μεταξύ υγιών και ασθενών. Η εντόπιση ( κεφαλή-σώμα-ουρά ), η διαφοροποίηση και το μέγεθος του όγκου δε φάνηκε να επηρεάζει τις τιμές της c-erbΒ-2. Αντίθετα σημαντικά υψηλές τιμές c-erbΒ--2 παρατηρήθηκαν σε ασθενείς με λεμφαδενικές και απομακρυσμένες μεταστάσεις καθώς και σε ασθενείς με ανεγχείρητους όγκους και ασθενείς που απεβίωσαν στη διάρκεια της μελέτης. Επίσης διαπιστώθηκε ότι αυξημένα επίπεδα c-erbΒ-2 προεγχειρητικά προδικάζουν αυξημένα επίπεδα c-erbΒ-2 30 ημέρες μετά την εγχείρηση. Αντίθετα δεν παρατηρήθηκε παρόμοιος συσχετισμός μεταξύ cerbΒ- 2 και CEA , CA 19-9, δηλαδή αυξημένα επίπεδα των καρκινικών δεικτών δε συνδυάζονται με αυξημένα επίπεδα c-erb-2. Παράλληλα διαπιστώσαμε ότι η μη εξαιρεσιμότητα του όγκου σχετίζεται με πολύ υψηλότερα επίπεδα c-erbΒ-2 και προεγχειρητικά αλλά και 30 ημέρες μετεγχειρητικά. Συσχετίζοντας τους καρκινικούς δείκτες ( CEA, CA 19-9 ) παρατηρήσαμε υψηλότερες τιμές αυτών όταν ο όγκος εντοπίζεται στο πάγκρεας παρά στο φύμα του vater. Παραδόξως όμως διαπιστώσαμε ότι οι τιμές τους δε συνδέονται με το ΤΝΜ stage και μέγεθος του όγκου καθώς και με την παρουσία θετικών λεμφαδένων, απομακρυσμένων μεταστάσεων, το φύλο η την επιβίωση των ασθενών. Μελετώντας περαιτέρω την επιβίωση των ασθενών μας διαπιστώσαμε ότι οσάκις είχαμε υψηλές τιμές c-erbΒ-2 ο κίνδυνος θανάτου ήταν υψηλότερος. Αντίθετα το φύλο, η εντόπιση του όγκου, η διαφοροποίηση αυτού καθώς και οι καρκινικοί δείκτες ( CEA, CA19-9 ) δε συνδέονται με αυξημένη πιθανότητα θανάτου. Παρατηρήθηκαν επίσης σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα c-erbB-2 μετά από ριζική εκτομή του όγκου.