Η διερεύνηση της σημασίας της εγκεφαλικής ρενίνης στην υπέρταση μετά αποκλεισμό της καρωτίδας: πειραματική εργασία

Abstract

In this experimental work we studied postoperative hypertension that occured in rabits after carotid occlusion in an effort to compare it with hypertension that is observed in patients who were undergone a carotid endarterectomy. 30 rabits were used but only 20 were judged significant to be evalueted. It was noted an important rase in renin’s rates after carotid occlussion. Considering that cerebral ischaemia we applied in rabits looks similar with the one in humans during carotid endarterectomy, we believe that cerebral ischaemia which takes place after unilateral carotid occlussion is responsible for renin secretion in the brain (cerebral isorenin), that is quite active and enable to cause hypertension. Any effort we tried to have the same results without a carotid occlusion (cerebral ischaemia) using other ways like operative stimulation of the carotid body or blood loss had no success, thus we think our conclusions be safe.

Στην πειραματική αυτή εργασία, μελετήσαμε την άμεση μετεγχειρητική υπέρταση που εμφανίζεται μετά τον καρωτιδικό αποκλεισμό σε πειραματόζωα, προσπαθώντας να τη συγκρίνουμε με την υπέρταση που εμφανίζεται, άμεσα μετεγχειρητικά, σε κάποιους από τους ασθενείς που υποβάλλονται σε καρωτιδική ενδαρτηρεκτομή. Χρησιμοποιήθηκαν 35 πειραματόζωα αλλά αξιολογήθηκαν τα 20. Παρατηρήσαμε στατιστικά σημαντική αύξηση της ρενίνης πλάσματος, μετά τον καρωτιδικό αποκλεισμό. Θεωρώντας ότι οι συνθήκες εγκεφαλικής ισχαιμίας που εφαρμόσαμε είναι παραπλήσιες με αυτές που προκαλούνται κατά την καρωτιδική ενδαρτηρεκτομή, πιστεύουμε ότι η εγκεφαλική ισχαιμία που προκαλείται μετά τον αποκλεισμό μιας εκ των δύο καρωτίδων είναι σε γενικές γραμμές υπεύθυνη και ικανή να προκαλέσει την παραγωγή ρενίνης από τον εγκέφαλο (εγκεφαλική ισορενίνη) η οποία είναι δραστική και ικανή να επηρεάσει τις τιμές αρτηριακής πίεσης του οργανισμού. Κάθε προσπάθειά μας στη μελέτη των μαρτύρων να αναπαράγουμε τα αποτελέσματά μας χωρίς καρωτιδικό αποκλεισμό απλώς και μόνο με άλλους χειρισμούς δεν στάθηκε επιτυχής, οπότε κατά το δυνατόν η ασφάλεια των εξαγομένων συμπερασμάτων κρίνεται στα πλαίσια του δείγματος ικανοποιητική.