Η χρήση της καρδιακής τροπονίνης Ι ως προγνωστικού δείκτη σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αορτοστεφανιαία παράκαμψη

Abstract

Several studies suggest that postoperarive concentrations of Cardiac Troponin I (cTnI) may increase in patients undergoing aorto-coronary bypass grafting (CABG). The degree and pattern of release appears to be associated with perioperative myocardial damage. Postoperative cardiac troponin elevation may also be associated with impaired long-term prognosis. Objective: We compared patterns and variation of cTnI and creatine kinase (CK)-MB after CABG in patients with or without postoperative cardiac events. Furthermore, we evaluated the value of cardiac troponin I (cTnI) levels in the prediction of death over a follow-up period of 3 years. Methods: This was a prospective observational study with serial sampling conducted at the Departments of Cardiothoracic Surgery and Anesthesiology, University Hospital of Ioannina, Ioannina, Greece. The levels of cTnI and CK-MB preoperatively, upon admission to the intensive care unit and at 12, 24, 36 and 48 hours after surgery, as well as daily from postoperative day 3-7 were determined in 41 consecutive patients (33 males and 8 females, aged 64.8±6.1 years) who underwent CABG with cardiopulmonary bypass. Patients were then followed up in a 3 year period. Results: Eleven patients experienced a postoperative cardiac event (PCE) (postoperative ventricular and supraventricular arrhythmia, need for intra-aortic balloon pump for >12 hours or postoperative myocardial infarction). In patients without PCE the elevation of cTnI peaks at 24 hours after surgery, while in patients with PCE maximal values of cTnI occurred after 36 hours. CTnI levels correlated with CK-MB after the procedure. Receiver-operating characteristic (ROC) curve analysis indicated that CTnI is superior to CK-MB with regard to PCE diagnosis following CABG [area under the ROC curve, 0.73, 95%CI (0.53-0.93) versus 0.54, 95%CI, (0.25-0.83)]. During the study period 5 patients died. Postoperative cTnI levels proved to have significant predictive value for long-term mortality. In specific, a threshold value of 13.4 ng/ml was highly associated with long-term mortality with a sensitivity of 100% and a specificity of 76%. Conclusions: Cardiac TnI seems to be highly valuable in the detection of postoperative cardiac events in patients undergoing coronary surgery. Furthermore, our findings suggest that troponin levels after bypass surgery could be used to predict increased long-term risk for death. The value of cTnI measurement may be additive to other well-established risk calculators. eng

Μελέτες έδειξαν ότι η συγκέντρωση της καρδιακής τροπονίνης (cTnI) αυξάνεται μετεγχειρητικά σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αορτοστεφανιαία παράκαμψη (CABG) και αυτό φαίνεται να σχετίζεται με περιεγχειρητική μυοκαρδιακή βλάβη. Σκοπός της μελέτης: Στην παρούσα μελέτη συγκρίναμε τη διακύμανση της cTnI και της ισομορφής MB της κρεατινικής κινάσης (CK-MB) μετά από CABG σε ασθενείς με ή χωρίς μετεγχειρητικά συμβάματα. Επίσης, μελετήσαμε την αξία της cTnI στην πρόγνωση του θανάτου μετεγχειρητικά σε μία περίοδο παρακολούθησης 3 ετών. Υλικό και μέθοδοι: Πρόκειται για μια προοπτική μελέτη παρατήρησης διαδοχικών ασθενών που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Τα επίπεδα της cTnI και της CK-MB προσδιορίστηκαν προεγχειρητικά, κατά την είσοδο στη μονάδα εντατικής θεραπείας και 12, 24, 36 και 48 h μετά την επέμβαση, καθώς και καθημερινά από την τρίτη έως την έβδομη μετεγχειρητική ημέρα σε 41 διαδοχικούς ασθενείς (33 άνδρες και 8 γυναίκες, ηλικίας 64.8±6.1 ετών) που υποβλήθηκαν σε CABG με καρδιοπνευμονική παράκαμψη. H διάρκεια παρακολούθησης των ασθενών ήταν κατά μέσο όρο 3 χρόνια μετά την επέμβαση. Αποτελέσματα: Έντεκα ασθενείς υπέστησαν κάποιο περιεγχειρητικό καρδιακό σύμβαμα (ΠΚΣ) (περιεγχειρητική κοιλιακή και υπερκοιλιακή αρρυθμία, χρήση ενδοαορτικού ασκού (IABP) για περισσότερο από 12 h ή μετεγχειρητικό έμφραγμα). Στους ασθενείς χωρίς ΠΚΣ η αύξηση της cTnI έφτανε στη μεγαλύτερη τιμή 24 h μετά την επέμβαση, ενώ στους ασθενείς με ΠΚΣ η μέγιστη τιμή της cTnI εμφανιζόταν 36 h μετά την επέμβαση. Τα επίπεδα της cTnI συσχετίζονταν με αυτά της CK-MB μετά την επέμβαση. Η στατιστική ανάλυση με τη διενέργεια καμπύλης ROC (receiver-operating characteristic) έδειξε ότι η CTnI υπερτερούσε της CK-MB για τη διάγνωση ΠΚΣ μετά από CABG [εμβαδό περιοχής κάτω από την καμπύλη ROC (area under the curve, AUC), 0.73, 95%CI (0.53-0.93) versus 0.54, 95%CI, (0.25-0.83)]. Κατά τη διάρκεια της μελέτης 5 ασθενείς πέθαναν. Τα μετεγχειρητικά επίπεδα της cTnI φαίνεται να έχουν σημαντική προγνωστική αξία για τη μακροπρόθεσμη θνητότητα. Συγκεκριμένα, τιμές πάνω από 13.4 ng/ml συσχετίζονταν σημαντικά με μακροπρόθεσμη θνητότητα με ευαισθησία 100% και ειδικότητα 76%. Συμπέρασμα: Η CTnI φαίνεται ότι έχει μεγάλη προγνωστική αξία για την πρόβλεψη ΠΚΣ σε ασθενείς που υποβάλλονται σε CABG και είναι χρήσιμα στην πρόγνωση αυξημένου κινδύνου μακροπρόθεσμης. Η αξία της μέτρησης της τροπονίνης Ι είναι ιδιαίτερα σημαντική σε συνδυασμό με τα ήδη καθιερωμένα μοντέλα εκτίμησης κινδύνου