Μονοδοντικές και διδοντικές οργανοκασσιτερικές ενώσεις ως ιονομεταφορείς ανιόντων σε επιλεκτικά ηλεκτρόδια ιόντων (ΕΗΙ)

Abstract

In this work a series of organotin compounds are studied both as to their ability to bind selectively and reversibly inorganic anions and as to their suitability to act as ionophores in liquid membrane ion selective electrodes. In the first part of this work we will present a series of tri-organotin compounds. We will present their structural features and relate them with their potentiometric response to chloride when these are inserted into liquid polymeric membranes. We will also focus on the increase of the lifetime of these compounds in the organic phase of the membranes, in order to increase the precision and reliability of their potentiometric response to chloride, to which they are selective and which will therefore serve as a model anion. In the second part we will present a series of organoditin compounds, which bind reversibly and selectively fluoride. We will show that the inorganic substituents, the distance between the tin atoms and the increase in the lipophilicity of the organic substituents play an important role both in the chemical recognition towards fluoride and to their applicability as fluoride selective ionophores in liquid membrane ion selective electrodes.

Σε αυτή την εργασία μελετήθηκαν μία σειρά από τριοργανο-μονοκασσιτερικές και διοργανο-δικασσιτερικές ενώσεις ως προς την ικανότητά τους να δεσμεύουν επιλεκτικά και αντιστρεπτά μια σειρά από ανόργανα ιόντα και ως προς την καταλληλότητά τους να δράσουν ως ιονομεταφορείς σε επιλεκτικά ηλεκτρόδια ανιόντων υγρής πολυμερικής μεμβράνης. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζονται οι τριοργανο-μονοκασσιτερικές ενώσεις, τα δομικά χαρακτηριστικά των οποίων μελετώνται και συσχετίζονται με την ποτενσιομετρική τους απόκριση στα χλωριούχα ιόντα, όταν αυτές εισαχθούν σε υγρές πολυμερικές μεμβράνες. Έμφαση δίνεται στην αύξηση του χρόνου ζωής των ενώσεων αυτών στην οργανική φάση της μεμβράνης με στόχο την καλύτερη επαναληψιμότητα και αξιοπιστία των ποτενσιομετρικών μετρήσεων του χλωριούχου ανιόντος, στο οποίο οι ενώσεις αυτές αποκρίνονται επιλεκτικά και το οποίο χρησιμοποιείται ως μοντέλο ανιόν. Στο δεύτερο μέρος της εργασίας παρουσιάζονται μία σειρά από διοργανο-δικασσιτερικές ενώσεις οι οποίες δεσμεύουν επιλεκτικά και αντιστρεπτά το φθοριούχο ανιόν. Οι ανόργανοι υποκαταστάτες, η απόσταση των κασσίτερων και η αύξηση της λιποφιλίας των ενώσεων αυτών παίζουν καθοριστικό ρόλο στην χημική αναγνώριση του φθοριούχου ανιόντος και στην βελτιστοποίηση της ένωσης ως ιονομεταφορέα σε επιλεκτικά ηλεκτρόδια ιόντων υγρής πολυμερικής μεμβράνης.