Μικρο-υπερμικροσκοπική υφή αμφιβληστροειδούς κουνελιών σε σχέση με τον χρόνο παραμονής βαρέος υγρού στο υαλοειδές μετά από βιτρεκτομή: πειραματική εργασία

Abstract

This work is an ultrastructural morphological study of the lesion which are caused in the retina of experimental animal eyes after mechanical vitrectomy and injection of Salin in the group A and perfluorohexyloctane in the group B, as vitreous substitutes. The alkan perfluorohexyloctane is a heavy liquid. Four animals, one of the group A and three of the group B, were sacrificed at each of the following times: 24 h, 7 d, 36 d and the eyes were enucleated for light and transmission electron microscopy. The following results were received: In the first group all the control eyes were free of pathological changes in the retina. In the second group morphological alterations were found in the retina. In 1 day vacuolar changes were rarely observed in the inner retinal layer. In 7 days were frequently observed vacuolar and myelinoid changes in the inner and outer retinal layer and rarely edema of the mitochondria of the ganglion cells. In 36 days the changes were less prominent than 7 days and the main findings were vacuolar, myelinoid changes and rare edema of the mitochondria of the Muller cells, in the inner retinal layer. The integrity of cytoplasm might have played a role in the amelioration of changes in the group of 36 days. The alterations were more prominent in the inferior retina by the sixth hour. Dispersion was observed early from the sixth day and was very dense in the 36 days group. Some experimental eyes depicted few white precipitates in the vitreous cavity. Dispersion and precipitates did not affect the view to the fundus. Our findings suggest that perfluorohexyloctane is tolerated in the rabbit eye for 36 days. Since avascular rabbit retina is more susceptible to mechanical and toxic damage than vascularized primate retina, we suggest proceeding from here, and investigating tolerance and quality of tamponade of perfluorohexyloctane in man for up to 36 days.

Στην εργασία αυτή γίνεται υπερμικροσκοπική μορφολογική μελέτη των αλλοιώσεων που προκαλούνται στον αμφιβληστροειδή χιτώνα οφθαλμών πειραματόζωων μετά από βιτρεκτομή και έγχυση BSS στην ομάδα A και perfluorohexyloctane στην ομάδα Β ως υποκαταστάτων του υαλοειδούς. Το αλκάνιο perfluorohexyloctane είναι ένα βαρύ υγρό. Τέσσερα πειραματόζωα, ένα από την ομάδα A και τρία από την ομάδα Β, θυσιάζονται κάθε φορά σε 3 χρονικές περιόδους: μία ημέρα, μία εβδομάδα, τριάντα έξι ημέρες. Οι οφθαλμοί εξορύσσονται για να μελετηθούν στο οπτικό και το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι στην ομάδα A δεν διαπιστώθηκαν μορφολογικές αλλοιώσεις, ενώ αντίθετα στην ομάδα Β παρατηρήθηκαν αλλοιώσεις της υπερμικροσκοπικής υφής του αμφιβληστροειδούς. Στην 1 ημέρα υπήρχαν ελάχιστες κενοτοπιώδεις εκφυλίσεις στις έσω στιβάδες. Στις 7 ημέρες παρατηρήθηκαν πυκνές κενοτοπιώδεις και μυελινοειδείς εκφυλίσεις, που επεκτείνονταν σ’ όλες τις στιβάδες, ήπιο οίδημα μιτοχονδρίων στα γαγγλιακά κύτταρα (σποραδικά) και διεύρυνση μεσοκυττάριων διαστημάτων. Στις 36 ημέρες υπήρχαν αραιές κενοτοπιώδεις, μυελινοειδείς εκφυλίσεις και ήπιο οίδημα μιτοχονδρίων στα κύτταρα του Muller στις έσω στιβάδες του αμφιβληστροειδούς. Οι αλλοιώσεις αυτές χαρακτηρίζονται ως αναστρέψιμες, αφού υποστηρίζονται από υγιές κυτταρόπλασμα και πιθανόν γι’ αυτό σημειώθηκε μερική υποστροφή των αλλοιώσεων στην ομάδα των 36 ημερών. Οι βλάβες ήταν περισσότερες στα ιστοτεμάχια του κατώτερου αμφιβληστροειδούς προς την έκτη ώρα. Διάσπαση της αρχικής φυσαλίδας σε πολλές μικρότερες παρατηρήθηκε από την έκτη ημέρα με προοδευτική επιδείνωση. Σε ορισμένα κουνέλια διαπιστώθηκαν λευκά αραιά ιζήματα στον υαλοειδικό χώρο. Και στις δύο περιπτώσεις ήταν εφικτή η βυθοσκόπηση. Τα ευρήματα συνηγορούν στο ότι το perfluorohexyloctane είναι καλώς ανεκτό στον οφθαλμό του κουνελιού για 36 ημέρες. Με δεδομένο ότι ο ανάγγειος αμφιβληστροειδής του κουνελιού είναι πιο ευαίσθητος σε μηχανική ή τοξική βλάβη από τον ανθρώπινο αμφιβληστροειδή, προτείνουμε να διερευνηθεί η ανοχή αλλά και η ποιότητα επιπωματισμού του αλκανίου perfluorohexyloctane σε ανθρώπους για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 36 ημερών.