ΡΙΤΟΔΡΙΝΗ ΚΑΙ ΕΝΔΟΚΥΤΤΩΣΗ (ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ IN VIVO)

Abstract

THE EFFECT OF RITODRINE ON THE PHAGOCYTIC ACTIVITY OF THE MONONUCLEAR PHAGOCYTES (M.P.S.) WAS STUDIED IN VIVO. THE CLEARANCE OF A CERTAIN QUANTITY OF CARBONPARTICLES (250A) FROM THE CIRCULATION WAS TAKEN AS AN INDICATOR OF THE PHAGOCYTIC ACTIVITY OF MPS ACCORDING TO THE METHOD PROPOSED BY HALPERN AND HIS COLABORATORS. FOR THE EXPERIMENTS ISOGENIC SWISS ALBINO A MICE WERE USED. THE ANIMALS WERE DISTRIBUTED INTO EIGHT GROUPS AS FOLLOWS: GROUP (A) INCLUDED 19 ANIMALS THAT SERVED AS CONTROLS. GROUP (B) INCLUDED 8 ANIMALS TO WHICH 31,25 MG RITODRINE WAS INJECTED INTRAPERITONEALLY (I.P.). GROUP (C) INCLUDED 8 ANIMALS TO WHICH 62,5 MG OF RITODRINE WAS INJECTED (I.P.). GROUP (D) INCLUDED 8 ANIMALS TO WHICH 125 MG OF RITODRINE WAS INJECTED (I.P.). GROUP (E) INCLUDED 8 ANIMALS TO WHICH 250 MG OF RITODRINE WAS INJECTED (I.P.). GROUP (F) INCLUDED 8 ANIMALSTO WHICH 375 MG OF RITODRINE WAS INJECTED (I.P.). GROUP (G) INCLUDED 12 ANIMALS TO WHICH 500 MG OF RITODRINE WAS INJECTED (I.P.). GROUP (H) INCLUDED 13 ANIMALS TO WHICH 500 MG OF RITODRINE WAS INJECTED INTRAMUSCULARLY. RITODRINE WASINJECTED THREE HOURS BEFORE THE BEGINNING OF THE EXPERIMENTS. FROM THE RESULTS OF THIS STUDY, WE COME TO THE CONCLUSION THAT THE INTRAPERITONEALLY INJECTEDRITODRINE, CAUSES AN INCREASE OF THE OVERALL PHAGOCYTIC ACTIVITY OF THE MACROPHAGES, IN VIVO, AND THIS INCREASE, WHICH, IS DOSE DEPENDED, EXPRESSES THE INCREASE OF PHAGOCITIC ACTIVITY PER SE AS WELL AS THE INCREASE OF THE NUMBER OF MACROPHAGES OF LIVER AND SPLEEN.

ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΥΤΗ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΡΙΤΟΔΡΙΝΗΣ ΣΤΗ ΦΑΓΟΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΔΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΥΡΗΝΩΝ ΦΑΓΟΚΥΤΤΑΡΩΝ (Σ.Μ.Φ.) ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΚΙΩΝ SWISS ALBINO A, IN VIVO. ΣΑ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΦΑΓΟΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ Σ.Μ.Φ. ΠΑΡΘΗΚΕ ΗΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑΣ ΚΟΛΛΟΕΙΔΟΥΣ ΔΙΑΛΥΜΑΤΟΣ ΑΝΘΡΑΚΑ ΠΟΥ ΕΝΕΘΗΚΕ ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΑ (ΜΕΣΗ ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ 250Α). ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝΘΗΛΥΚΑ ΙΣΟΓΕΝΗ ΠΟΝΤΙΚΙΑ SWISS ALBINO A, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΧΩΡΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΟΚΤΩ ΟΜΑΔΕΣ. ΗΠΡΩΤΗ ΟΜΑΔΑ ΠΕΡΙΕΛΑΒΕ 19 ΖΩΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΣΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ. Η ΔΕΥΤΕΡΗ 8 ΖΩΑ, ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΧΟΡΗΓΗΘΗΚΑΝ ΕΝΔΟΠΕΡΙΤΟΝΑΙΚΑ 31, 25 MG ΡΙΤΟΔΡΙΝΗΣ. Η ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΖΩΑ, ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΧΟΡΗΓΗΘΗΚΑΝ ΕΝΔΟΠΕΡΙΤΟΝΑΙΚΑ 125 MG ΡΙΤΟΔΡΙΝΗΣ. Η ΠΕΜΠΤΗ 8 ΖΩΑ, ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΧΟΡΗΓΗΘΗΚΑΝ ΕΝΔΟΠΕΡΙΤΟΝΑΙΚΑ 250 MG ΡΙΤΟΔΡΙΝΗΣ. Η ΕΚΤΗ 8 ΖΩΑ, ΣΤΑΟΠΟΙΑ ΧΟΡΗΓΗΘΗΚΑΝ ΕΝΔΟΠΕΡΙΤΟΝΑΙΚΑ 375 MG ΡΙΤΟΔΡΙΝΗΣ. Η ΕΒΔΟΜΗ 12 ΖΩΑ, ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΧΟΡΗΓΗΘΗΚΑΝ ΕΝΔΟΠΕΡΙΤΟΝΑΙΚΑ 500 MG ΡΙΤΟΔΡΙΝΗΣ. Η ΟΓΔΟΗ 13 ΖΩΑ, ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΧΟΡΗΓΗΘΗΚΑΝ ΕΝΔΟΜΥΙΚΑ 500 MG ΡΙΤΟΔΡΙΝΗΣ. Η ΡΙΤΟΔΡΙΝΗ ΧΟΡΗΓΕΙΤΟ ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ. ΟΠΩΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΥΤΗΣ, Η ΕΝΔΟΠΕΡΙΤΟΝΑΙΚΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΡΙΤΟΔΡΙΝΗΣ ΕΠΑΓΕΤΑΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΦΑΓΟΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΜΑΚΡΟΦΑΓΩΝ, IN VIVO ΚΑΙ Η ΑΥΞΗΣΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΔΟΣΟΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ. ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΔΕ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ ΤΗΣ Σ.Μ.Φ. ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΛΟΓΟΣΤΗΝ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΦΑΓΟΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΑ ΚΥΤΤΑΡΟ.