Γεωπολιτική ανάλυση του ψυχολογικού παράγοντα στο σύμπλοκο Ελλάδος - Σερβίας - ΠΓΔΜ και η υπερσυστημική παρέμβαση της Νεο-Οθωμανικής Τουρκίας

Abstract

The main objective of this research is the practical examination and the theoretical and methodological definition of the psychological factor - its character, forms and roles - not only in geopolitics, but also in geostrategy. In addition, the social purpose lies in tracing the relations between Greeks, Serbs and Macedonians, which are affected by the geopolitical situation in the Balkans achieved through the actions of the Great Powers, but also by the prevailing psychological factors operating in the mentioned countries. The writer is of the opinion that certain poles of power successfully exert their influence in the present geopolitical system through the knowledge and use of the psychological factor that exists, acts and influences the geographical complex in question. She dares, briefly, to name these actions of the Great Powers as psychological mechanisms, which she then examines in the context of the four Geopolitical Pillars of each subsystem. Then, she calculates their overall action as the final result of power redistribution trends, with particular emphasis on the action of Ankara's neo-Ottoman interventions in the geopolitical complex defined by the title of the research. Finally, the researcher makes an effort to offer her conclusions, opinions and predictions, thus leaving room for possible further geopolitical analysis of the issue in question. Since the treatment of this issue requires a multidisciplinary approach, she chooses the Contemporary Systemic Geopolitical Analysis of Professor I. Th. Mazis, which due to its interdisciplinary nature offers answers to the complex questions raised in this research.

Κύριος στόχος της έρευνας αυτής είναι η πρακτική εξέταση και ο θεωρητικός και μεθοδολογικός ορισμός του ψυχολογικού παράγοντα - του χαρακτήρα, των μορφών και των ρόλων του - όχι μόνο στη γεωπολιτική, αλλά και στη γεωστρατηγική. Επιπροσθέτως, ο κοινωνικός σκοπός έγκειται στη ανίχνευση των σχέσεων μεταξύ Ελλήνων, Σέρβων και Σκοπιανών, οι οποίες επηρεάζονται από τη γεωπολιτική κατάσταση στα Βαλκάνια πραγματοποιημένη μέσω των δράσεων των Μεγάλων Δυνάμεων, αλλά και από τους ισχύοντες ψυχολογικούς παράγοντες που δρουν στις αναφερόμενες χώρες. Η γράφουσα είναι της άποψης ότι ορισμένοι πόλοι ισχύος ασκούν επιτυχώς την επιρροή τους στο παρόν γεωπολιτικό Σύστημα δια της γνώσης και χρήσης του ψυχολογικού παράγοντα που υπάρχει, δρα και επηρεάζει το εν λόγω γεωγραφικό σύμπλοκο. Tολμά, εν συντομία, να ονομάσει αυτές τις δράσεις των Μεγάλων Δυνάμεων ως ψυχολογικούς μηχανισμούς, τους οποίους μετέπειτα εξετάζει στο πλαίσιο των τεσσάρων Πυλώνων Γεωπολιτικής του εκάστου υποσυστήματος. Κατόπιν, υπολογίζει τη συνολική τους δράση ως το τελικό αποτέλεσμα των τάσεων ανακατανομής της ισχύος, με ιδιαίτερη έμφαση στη δράση των νεο-οθωμανικών παρεμβάσεων της Άγκυρας στο ορισθέν από τον τίτλο της έρευνας γεωπολιτικό σύμπλοκο. Τέλος, η ερευνήτρια κάνει κόπο να προσφέρει τα συμπεράσματα, τις απόψεις και τις προβλέψεις της αφήνοντας έτσι χώρο για πιθανή περαιτέρω γεωπολιτική ανάλυση του εν λόγω ζητήματος. Δεδομένου ότι η επεξεργασία αυτού του θέματος απαιτεί μια πολυεπιστημονική προσέγγιση, η ερευνήτρια επιλέγει τη Σύγχρονη Συστημική Γεωπολιτική Ανάλυση του καθηγητή Ι.Θ. Μάζη, η οποία λόγω της διεπιστημονικής της φύσης δίνει απαντήσεις στα πολύπλοκα ερωτήματα της έρευνας αυτής.

Osnovni cilj ovog istraživanja je praktično ispitivanje i teorijsko-metodološko određenje psihološkog faktora – njegovog karaktera, oblika i uloga – ne samo u geopolitici, već i u geostrategiji. Pored toga, društveni cilj leži u promatranju odnosa između Grka, Srba i Makedonaca, na koje utiče geopolitička situacija na Balkanu ostvarena delovanjem velikih sila, ali i preovlađujući psihološki faktori koji deluju u navedenim zemljama. Pisac je mišljenja da određeni polovi moći uspešno vrše uticaj u datom geopolitičkom sistemu i to kroz poznavanje i korišćenje psihološkog faktora koji postoji, deluje i utiče na pomenuti geografski kompleks. Ona se usuđuje, dakle, da ove akcije velikih sila nazove psihološkim mehanizmima, koje zatim ispituje u kontekstu četiri geopolitička stuba svakog podsistema. Zatim, njihovo ukupno delovanje računa kao konačni rezultat trendova preraspodele moći, sa posebnim naglaskom na delovanje neoosmanskih intervencija Ankare u geopolitičkom kompleksu definisanom naslovom istraživanja. Konačno, istraživač se trudi da ponudi svoje zaključke, mišljenja i predviđanja, ostavljajući tako prostor za moguću dalju geopolitičku analizu predmetnog pitanja. Budući da je za obradu ovog pitanja neophodan multidisciplinarni pristup, opredeljuje se za Savremenu sistemsku geopolitičku analizu profesora I. Th. Mazisa, koja zbog svoje interdisciplinarnosti daje odgovore na složena pitanja postavljena u ovom istraživanju.