Αγγειογενετικές και ανοσολογικές παραμέτροι στον ιστό μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα πριν και μετά τη θεραπεία

Abstract

Purpose The expression of various angiogenic factors was assessed in tumour samplesof patients with stage III NSCLC before treatment and further analyzed in relation toresponse to Paclitaxel-Ifosfamide-Cisplatin (TIP) chemotherapy.Methods Freshly isolated lung tumour specimens from 35 NSCLC chemotherapy naïvepatients were sampled and analysed for vascular endothelial growth factor receptor-1(VEGFR-1), VEGFR-2 and VEGFR-3, Tumor necrosis factor-alpha (TNFa), Tumorgrowth factor-beta (TGFb), interleukin-6 (IL6) and IL8, before and after treatment.Immunostaining scores were calculated by multiplying the percentage of labeled cellsby the intensity of staining for each examined parameter.Results The overall expression of VEGF receptors and particularly of VEGFR1 wasdecreased in 68.6% of patients, increased in 22.9% and remained stable in 8.6% afterthe completion of treatment. Similar results were found for VEGFR3 (68.6% decreased,25.7% increased and 5.7% stable). For VEGFR2 there was an important increase of thevalue in 65.7% of patients (p<0.01), as the decrease and stable values were foundsimilar (17%). There were no statistically important differences for all immunologicparameters before and after treatment: TNFa (increase 54.3%, decrease 34.3%, stable20%, p-0.28) TGFb (increase 48.6%, decrease 34.3%, stable 17.1%, p-0.13), but nostatistically important differences for IL6 (increase 34.3%, decrease 28.6%, stable37.1%, p-0.78) and IL8 (increase 26.5%, decrease 32.4% and stable 41.2%, p-0.84).Conclusion Our study identified patterns of angiogenic marker expression withpredictive significance in stage III NSCLC treated with TIP chemotherapy. Thedecrease of VEGFR1 and VEGFR3 after treatment it is probably related to the decreaseof the tumour size, as the increase of VEGFR2 values could be related to high levels ofprecancerous growth factors including VEGF that are released in the circulation afterchemotherapy something that requires futher investigation.

Σκοπός: Ο προσδιορισμός των μεταβολών εκφράσεως των υποδοχέων του αγγειακούενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα VEGF (Vascular Endothelial Growth Factor) καιβασικών ανοσολογικών παραμέτρων (ΤNFα, IL-6, IL-8, TNF-β) σε ασθενείς με μημικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα προ και μετά την παρεμβολή χημειοθεραπείας.Παράλληλα η διερεύνηση του ερωτήματος της χρησιμότητας των διακυμάνσεων αυτών στηναντιμετώπιση του καρκίνου στην κλινική πράξη.Υλικό και μέθοδοι: Συνολικά η μελέτη περιελάμβανε 35 ασθενείς με μη μικροκυτταρικόκαρκίνο πνεύμονα σταδίου IIIB κατά ΤΝΜ (7η έκδοση). Εξ αυτών 30 (85.7%) έπασχαν απόπλακώδες καρκίνωμα και οι 5 (14.3%) από αδενοκαρκίνωμα. Το μεγαλύτερο ποσοστό ήτανάνδρες (94.3%) έναντι 5.7% των γυναικών με μέσο όρο ηλικίας τα 60 έτη. Η ιστολογικήτεκμηρίωση πραγματοποιήθηκε με βρογχοσκοπικό ή χειρουργικό υλικό και οιανοσοϊστοχημικοί προσδιορισμοί και τα αποτελέσματα έγιναν στο Παθολογικό Ανατομείοτου Πανεπιστημίου Αθηνών.Αποτελέσματα: Η έκφραση των υποδοχέων VEGF και συγκεκριμένα του VEGFR1 βρέθηκεμειωμένη στο 68.6% των ασθενών μετά τη λήψη χημειοθεραπείας, αυξημένη στο 22.9% καισταθερή στο 86%. Ανάλογες μεταβολές είχαμε και στον VEGFR3 ήτοι 68.6%, 25.7% και5.7% αντίστοιχα. Για τον υποδοχέα VEGFR2 βρέθηκε αυξημένη έκφραση στο 65.7%,μείωση στο 17.1% και σε ανάλογο ποσοστό μη μεταβολή. Οι διαφορές των τιμών αυτών ήτανμη στατιστικά σημαντικές για τον VEGFR1, ενώ αντίθετα ήταν στατιστικά σημαντικές γιατους VEGFR2 (p<0.01) και ενδεικτικές για τον VEGFR3 (p<0.05) πριν και μετά τη θεραπεία.Όσον αφορά τους ανοσολογικούς δείκτες, για τον TNFα παρατηρήθηκε μείωση των τιμώνστο 54.3% των ασθενών, αύξηση στο 25.7% και σταθερές τιμές στο 20%, ενώ για τον TNFβτα ποσοστά ήταν 48.6%, 34.3% και 17.1% αντίστοιχα προ και μετά τη θεραπεία.Οι ανευρεθείσες τιμές για την IL-6 βρέθηκαν μειωμένες σε ποσοστό 28.6%, αυξημένες στο34.3% και σταθερές στο 37.1%. Για την IL-8 είχαμε αντίστοιχη εικόνα με την IL-6 ήτοι26.5% μείωση, 32.4% αύξηση και 41.2% μη μεταβολή. Οι μεταβολές αυτές δεν ήτανστατιστικά σημαντικές.Συμπέρασμα: Η ελάττωση της ιστικής έκφρασης του VEGFR1 και VEGFR3 πιθανώς ναείναι συνάρτηση της υποχωρήσεως του όγκου μετά τη χημειοθεραπεία γεγονός που πιθανώςνα αποτελεί θετικό προγνωστικό δείκτη μετά την ολοκλήρωση της χημειοθεραπείας. Ηεπαγωγή της ιστικής έκφρασης του VEGFR2 σε όγκους που ανταποκρίνονται στη θεραπείαπιθανώς να σχετίζεται με υψηλά επίπεδα προκαρκινικών αυξητικών παραγόντωνσυμπεριλαμβανομένου και του VEGF που παράγονται στην κυκλοφορία μετά τηχημειοθεραπεία. H υπόθεση αυτή χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.