Studying the influence and popularity of artworks through data analytics methods

Abstract

Nowadays, art production, evaluation, and engagement coexist alongside technological breakthroughs such as social media applications. This thesis intends to explore a research area by assessing the impact of art in many contexts, such as public art, museum art, and social media art, in forms such as paintings, art installations, sculptures, digital art, and so on. This approach is extended for the first time to the concept of popularity by measuring art popularity through social media impact. Thus, the primary purpose of this thesis is to investigate the aesthetic experience as well as the popularity of art. The intent is to demonstrate that the popularity of art stems from the emotional experience of the viewer has upon seeing or engaging with artworks as well. The aim of analyzing social media data with artificial intelligence algorithms is to clarify this intriguing relationship. To execute the experiments, a variety of cutting-edge machine learning algorithms and data analytics techniques are applied to social media datasets consisting of specific art pieces and the posts of their spectators more widely. To provide complete answers to the study topics, multiple datasets were compiled containing unique artists and artworks. According to the findings from experiments carried out employing data from social media, aesthetic experience may differ depending on the type of the artwork. Moreover, this study contributes to the ongoing discussions about the aesthetic experience and the use of social media and interplay with art. It provides additional insight into the social media arena, which has had a substantial impact on the aesthetic experience of museums and the popularity of artworks. As a concluding point, it was envisaged that the findings from this investigation would serve as a launching pad for future museums and cultural organizations to adopt novel approaches and strategies. It was thought that future studies of social media through the lens of public art and popularity, will find this research valuable. It was anticipated that the findings will inspire further research in the disciplines of art curation, cultural heritage management, marketing and communication, aesthetics, and cultural analytics.

Στις μέρες μας, η παραγωγή, η αντίληψη, η αισθητική απόλαυση και η αξιολόγηση της τέχνης συνυπάρχουν με νέα τεχνολογικά επιτεύγματα μεταξύ άλλων και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η διατριβή αυτή στοχεύει στη μελέτη ενός ερευνητικού πεδίου, μέσω της μέτρησης της επίδρασης της τέχνης σε ποικίλα πλαίσια, συμπεριλαμβανομένης της δημόσιας τέχνης, της μουσειακής τέχνης, της τέχνης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε μορφές όπως πίνακες ζωγραφικής, καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις, γλυπτά, ψηφιακή τέχνη και ούτω καθεξής. Η παρούσα προσέγγιση επεκτείνεται για πρώτη φορά στην έννοια της δημοτικότητας μετρώντας την μέσω της επίδρασης των κοινωνικών δικτύων. Ως εκ τούτου, ο κύριος στόχος αυτής της διατριβής είναι να διερευνήσει τη αισθητική εμπειρία και τη δημοτικότητα της τέχνης. Σκοπός είναι να διαπιστώσει ότι η συναισθηματική εμπειρία του θεατή της τέχνης εξαρτάται από ποικίλους παράγοντες όπως τα εγγενή χαρακτηριστικά των αντικειμένων όπως η αυθεντικότητα, το μέγεθος, ο σχεδιασμός, το ιστορικό υπόβαθρο, το υλικό, η υφή, και το χρώμα, και το περιβάλλον είτε πρόκειται για εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο, η αρχιτεκτονική, τα πολυμέσα, ο φωτισμός, και η διάταξη, κατά την αλληλεπίδραση του με αυτή. Επίσης μελετήθηκε ο βιωματικός χαρακτήρας της τέχνης, βάσει των συναισθημάτων, τα οποία αποδίδονται με ποικίλες έννοιες και ψυχολογικά μοντέλα. Η πολυδιάστατη έννοια της δημοτικότητας μελετήθηκε από κοινωνική σκοπιά, διότι παρ’ όλη την πολυδιάστατη φύση της φαίνεται να μην έχει αποσαφηνισθεί πλήρως βιβλιογραφικά. Μεθοδολογικά επιλέχθηκε μια σειρά από βήματα τα οποία περιλαμβάνουν, τη βιβλιογραφική επισκόπηση η οποία έγινε κατόπιν θεματικής αναζήτησης με ευρύτερους και στενότερους όρους αναζήτησης και λέξεις-κλειδιά σε αναγνωρισμένους εκδότες, και τεκμηριώθηκε πλήρως. Ακόμη, την επιλογή πηγών δεδομένων όπως Instagram και Twitter λόγω της δυνατότητας πρόσβασης σε δεδομένα πραγματικού χρόνου και ιστορικά δεδομένα που άλλες πλατφόρμες δεν παρέχουν, όπως φωτογραφίες, κείμενο και το σύνολο των αλληλεπιδράσεων των χρηστών. Συγκεκριμένα αναζητήθηκαν έργα τέχνης, καλλιτέχνες, και μουσεία στις επιλεγμένες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Η συλλογή δεδομένων έγινε εξ ολοκλήρου τη χρήση της γλώσσας προγραμματισμού Python και εξειδικευμένων πακέτων για την λήψη των δειγμάτων ανά μελέτη περίπτωσης. Ομοίως ο καθαρισμός και η μετατροπή των δεδομένων ώστε να είναι επεξεργάσιμα και να απαντούν στα δοθέντα ερευνητικά ερωτήματα. Ειδικότερα, για τη διεξαγωγή των πειραμάτων, ένα σύνολο αλγορίθμων μηχανικής μάθησης και τεχνικών ανάλυσης δεδομένων εφαρμόστηκαν σε πολλαπλά σύνολα δεδομένων που αποτελούνται από επιλεγμένα έργα τέχνης, τις αναρτήσεις επισκεπτών των μουσείων και των θεατών τέχνης σε δημόσιο περιβάλλον ευρύτερα.Αυτό θα επιτευχθεί μέσω της εφαρμογής αλγορίθμων επιβλεπόμενης μηχανικής μάθησης και ranking την ανάλυση δεδομένων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τη πρόβλεψη συναισθήματος και τη μέτρηση της δημοτικότητας. Για την ενίσχυση της ιδέας προτείνεται ένα νέο πλαίσιο στο οποίο η εμπειρία του θεατή με την τέχνη καταλήγει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα οποία έχουν την ικανότητα να επηρεάζουν τη δημοτικότητα της. Σύμφωνα με τα ευρήματα των πειραμάτων, η αισθητική εμπειρία είναι απόρροια της επαφής του θεατή με τα έργα τέχνης με διακριτά ποικίλα χαρακτηριστικά σε ετερογενή περιβάλλοντα. Προκειμένου να καταστεί εναργέστερη η ερευνητική υπόθεση, επεξηγούνται μερικά στοιχεία των πειραμάτων. Αρχικά εξετάσθηκε η αισθητική εμπειρία του ατόμου με μια δημόσια εγκατάσταση τέχνης με περιοδικό χαρακτήρα η οποία φάνηκε να έχει ευρεία αποδοχή από το κοινό. Έπειτα εξετάστηκε η εμπειρία του ατόμου με τα memes κλασσικής τέχνης και τα αντίστοιχα έργα σε μουσειακό πλαίσιο, ενώ μετρήθηκε και η δημοτικότητά τους. Αυτό οδήγησε στη διαπίστωση ότι οι επισκέπτες των μουσείων είναι δυνατό να ενθουσιάστηκαν με έργα που προηγουμένως είχαν συναντήσει ως memes. Με τη χρήση αλγορίθμου κατάταξης εντοπίστηκαν τα πιο δημοφιλή μουσειακά έργα και αντίστοιχα τα πιο δημοφιλή memes. Ομοίως εξετάστηκαν και τα καλλιτεχνικά περιβάλλοντα εμβύθυνσης όπου ο θεατής βιώνει μια πιο ολοκληρωμένη εμπειρία εφόσον βρίσκεται μέσα σε αυτά. Διερευνώντας δέκα διαφορετικά περιβάλλοντα εμβύθυνσης διαπιστώθηκε η έντονη επίδρασή τους στο θεατή καθώς το συναίσθημα του πανικού ήταν το επικρατέστερο μεταξύ άλλων. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο διερευνήθηκαν γλυπτά σε δημόσιους χώρους με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, καθώς και οι αναπαραγωγές δημοφιλών έργων από επιλεγμένους καλλιτέχνες. Τέλος, ένα εξίσου ενδιαφέρον πείραμα κατάταξης υλοποιήθηκε ώστε να εντοπισθούν τα πιο δημοφιλή αμφιλεγόμενα και μη αμφιλεγόμενα έργα τέχνης με τη χρήση διαφορετικών συνόλων δεδομένων. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η διατριβή αυτή ενισχύει τις συνεχείς συζητήσεις σχετικά με την αισθητική εμπειρία και το διαμεσολαβητικό ρόλο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην εμπλοκή του θεατή με την τέχνη. Συμπερασματικά, τα ευρήματα της έρευνας αυτής μπορούν να αποτελέσουν για τα μουσεία και πολιτιστικούς οργανισμούς, εφαλτήριο υιοθέτησης νέων ολιστικών προσεγγίσεων και χάραξης καινοτόμων στρατηγικών προβολής και ανάδειξης. Εν κατακλείδι, τα αποτελέσματα μπορούν να εμπνεύσουν την περαιτέρω διερεύνηση σε κλάδους όπως ή επιμέλεια τέχνης, η διαχείριση πολιτισμικής κληρονομιάς, το μάρκετινγκ και η επικοινωνίας, η αισθητική και η ανάλυση δεδομένων πολιτισμού.