Υπερηχογραφικοί και βιοχημικοί δείκτες, μόνοι τους ή και σε συνδυασμό, για την πρόγνωση της έκβασης του πρόωρου τοκετού

Abstract

The preterm labor according the World Health Organization (WHO), affects approximately 15 million newborns of the total number of births worldwide, and unfortunately it seems that the global rate of preterm birth still rises.The majority of the perinatal mortality occurrence and the children deaths under the age of five seems that arise from the preterm labors with an estimated prevalence of 1 million of deaths totally in 2015. The frequency of preterm birth varies from one country to another with an overall rate from 5% to 18%. It is believed that most of these deaths could be prevented with feasible cost-effective care, such as essential care during child birth and postnatal period for every mother and newborn, provision of antenatal corticosteroids to every pregnant woman at risk of preterm birth, but also with the finding and usage of such reliable diagnostic tools that most of the physicians in the future could predict as soon as possible those pregnancies at a risk of preterm process.The presented thesis aimed to investigate and evaluate the diagnostic sensitivity of the glycoprotein hormone relaxin, in combination with the sonographic measurement of the cervical length and the β-chorionic gonadotrophin, in symptomatic pregnancies, to be used as prognostic factors of preterm labor. The goal of early diagnosis of those pregnancies at risk of preterm labor, is the appropriate application of three antenatal interventions that are recognized to reduce perinatal morbidity and mortality such as: hospitalization of the pregnant woman to a tertiary center with neonatal intensive care unit, administration of glucocorticoids to the pregnant woman and medical treatment with antibiotics against the group β-hemolytic streptococcus. However, the detection of low risk pregnancies for preterm birth will avoid the unnecessary long hospitalization of all symptomatic pregnant women. According this hypothesis it was designed this prospective case-control study, in which has been evaluated the three continuous variables (relaxin, β-chorionic gonadotrophin and cervical length) by utilizing the Receiver Operating Characteristic (ROC) Method, and the comparison of the diagnostic accuracy of the tests according to the study design, by calculating diagnostic accuracy indices. According the results, the hormone relaxin in human pregnancy can be used as a reliable diagnostic tool for the prediction of preterm labor in symptomatic women in the 2nd trimester of the pregnancy, since it has diagnostic sensitivity 63% for preterm labor before the 37th week of gestation and 61% for preterm labor before the 34th week.Also according the results, the cervical length is another reliable diagnostic tool for the prediction of preterm labor, in symptomatic women in the 2nd trimester of the pregnancy with diagnostic sensitivity 52% for preterm labor before the 37th week of pregnancy and 50% for preterm labor before the 34th week.We also find that the human relaxin as a factor to prognose preterm birth is a reliable but independent factor from the cervical length especially for low false prognostic rates, instead of the β chorionic gonadotrophin that cannot be used as a prognostic factor.Finally, the highest point estimate for predictive accuracy for preterm labor in our study was achieved through a combination of cervical length and serum relaxin measurement. It seems that may improve the prediction of preterm birth in symptomatic women since it provides sensitivity 70% for preterm labor before the 37th week of pregnancy and 71% before the 34th week.

Ο πρόωρος τοκετός, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) παριστά μια συγκεκριμένη νοσολογική οντότητα που φαίνεται να αφορά περισσότερα από 15 εκατομμύρια γεννήσεις συνολικά το χρόνο παγκοσμίως και με μια συνεχώς αυξανόμενη τάση εμφάνισης τα τελευταία έτη. Οι επιπλοκές του πρόωρου τοκετού φαίνεται να αποτελούν την πρωταρχική αιτία θανάτου παιδιών μέχρι την ηλικία των 5 ετών με συνολικό επιπολασμό που φαίνεται να αγγίζει το 1 εκατομμύριο θανάτους,σύμφωνα με στοιχεία του 2015.Η συχνότητα του πρόωρου τοκετού φαίνεται να ποικίλει από χώρα σε χώρα με μια συχνότητα εμφάνισης από 5% έως και 18% επί του συνόλου των γεννήσεων. Πιστεύεται ότι τα ¾ των σημερινών παιδικών θανάτων, που συμβαίνουν λόγω προωρότητας, μπορούν να αποφευχθούν με αναβάθμιση των συνθηκών νοσηλείας των πρόωρων νεογνών, με καθιέρωση της χορήγησης κορτικοστεροειδών τουλάχιστον 48 ώρες προ του τοκετού σε εκείνες τις κυήσεις που βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης πρόωρου τοκετού, καθώς και με την εύρεση -καθιέρωση τέτοιων διαγνωστικών εργαλείων, ώστε να ανιχνεύονται όσο πιο έγκαιρα γίνεται εκείνες οι κυήσεις που πρόκειται να εκδηλώσουν αυτόματο – μη ιατρογενή πρόωρο τοκετό. Η παρούσα διατριβή είχε ως στόχο να μελετήσει και να διερευνήσει τη διαγνωστική ευαισθησία μιας πολυπεπτιδικής ορμόνης, της ρελαξίνης, σε συνδυασμό με το υπερηχογραφικό μήκος τραχήλου και τη β-χοριακή γοναδοτροπίνη, σε εκείνες τις κυήσεις που προσέρχονται με συμπτώματα απειλούμενου πρόωρου τοκετού,με στόχο να χρησιμοποιηθούν ως δείκτες πρόγνωσης –πρόβλεψης του πρόωρου τοκετού. Αξιολογώντας τη χρησιμότητα αυτών των διαγνωστικών μεθόδων, ίσως καταφέρουμε να τα εφαρμόσουμε στην καθημερινή κλινική πράξη με σκοπό να επικεντρωνόμαστε στις υψηλού από τις χαμηλού κινδύνου κυήσεις με απώτερο σκοπό την καθυστέρηση της εξέλιξης του πρόωρου τοκετού στις υψηλού κινδύνου αλλά και την αποφυγή άσκοπων θεραπευτικών παρεμβάσεων στις χαμηλού κινδύνου κυήσεις.Έτσι λοιπόν, σχεδιάστηκε μια προοπτική μελέτη ασθενών –μαρτύρων και μελετήθηκαν οι τρεις προς μελέτη μεταβλητές για διαγνωστική αξιολόγηση αυτών για πρόωρο τοκετό τόσο πριν τις 37 όσο και πριν τις 34 εβδομάδες της κύησης, σε εκείνες τις κυήσεις που προσέρχονται με σημεία απειλούμενου πρόωρου τοκετού στο 2ο τρίμηνο της κύησης και είναι υποψήφιες για σοβαρό πρόωρο τοκετό.Σύμφωνα τελικά με τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης,η κυκλοφορούσα ρελαξίνη στον ορό του αίματος της συμπτωματικής εγκύου γυναίκας μπορεί να χρησιμοποιηθεί με σχετικά καλή αξιοπιστία ως προγνωστικός δείκτης για την πρόβλεψη του πρόωρου τοκετού, στο 2ο τρίμηνο της κύησης μιας και φαίνεται να έχει διαγνωστική ευαισθησία 63% για τοκετό πριν τις 37 εβδομάδες της κύησης και 61% για τοκετό πριν τις 34 εβδομάδες της κύησης.Φαίνεται επίσης ότι το υπερηχογραφικό μήκος τραχήλου αποτελεί και αυτό ένα σχετικά αξιόπιστο προγνωστικό δείκτη για την πρόβλεψη του πρόωρου τοκετού στις συμπτωματικές κυήσεις του 2ου τριμήνου της κύησης με διαγνωστική ευαισθησία 52% για τοκετό πριν τις 37 εβδομάδες της κύησης και 50% για τοκετό πριν τις 34 εβδομάδες της κύησης.Όπως επίσης φάνηκε στη στατιστική ανάλυση τα επίπεδα της κυκλοφορούσας ρελαξίνης στον ορό του αίματος δε σχετίζονται με το μήκος τραχήλου, μάλιστα η ρελαξίνη φαίνεται να αποτελεί πιο αξιόπιστο και ανεξάρτητο δείκτη για την πρόβλεψη της προωρότητας σε σχέση με το υπερηχογραφικό μήκος τραχήλου σε συμπτωματικές κυήσεις και μάλιστα για χαμηλότερα ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα (10% False positive rate). Αντιθέτως η τρίτη μεταβλητή, η β-χοριακή γοναδοτροπίνη φάνηκε να μην ακολουθεί κανονική κατανομή επομένως δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης πρόβλεψης πρόωρου τοκετού.Τέλος φαίνεται πως το συνδυαστικό μοντέλο του υπερηχογραφικού μήκους τραχήλου με τη κυκλοφορούσα ρελαξίνη των συμπτωματικών εγκύων γυναικών στο 2ο τρίμηνο της κύησης,παρέχει την υψηλότερη διαγνωστική ακρίβεια, προκειμένου ο θεράπων ιατρός να διαχωρίσει από τις συμπτωματικές κυήσεις,εκείνες με αυξημένο κίνδυνο για πρόωρο τοκετό τόσο πριν τις 37(70% ευαισθησία) όσο και πριν τις 34 εβδομάδες της κύησης (71%ευαισθησία)