Εθνικές εορτές και διαπολιτισμική προσέγγιση στο πολυπολιτισμικό ελληνικό νηπιαγωγείο: μία μελέτη περίπτωσης

Abstract

National Celebrations are designated dates on which celebrations mark the nationhood of a nation, so they are created in order to empower the establishment of the nation. This study aims to investigate the casual relations among six kindergarten teachers’ beliefs and their relevant teaching practices and the possible impact on their students, regarding the two national celebrations in Greece, the 28th of October and the 25th of March. In addition ,this study focuses on examining the nature of their teaching approach, whether they are ethnocentric or in accordance with the intercultural education. The results indicate strong casual relations among teachers’ beliefs and their teaching practices in most of the sub-categories ,and reveal accordingly an impact on their students. Furthermore, based on the research findings ,the majority of the kindergarten teachers –four of them- could be characterized as ethnocentric, one kindergarten teacher follows the principle of intercultural education ,and the other teacher rejects the national celebrations .

Με τον όρο εθνικές εορτές θα μπορούσαν να προσδιοριστούν όλα εκείνα τα τελετουργικά γεγονότα που αφορούν προηγούμενες ιστορικές στιγμές του εθνικού-κράτους, οι οποίες και κατέχουν ξεχωριστό ρόλο αλλά και σημασία. Οι εθνικές εορτές που αφορούν λοιπόν, τις ‘επιλεγμένες δόξες’, τις ιδρυτικές στιγμές στην πορεία του έθνους, δημιουργήθηκαν για να συνδράμουν στην ενδυνάμωση του εθνικού κράτους ,και γιαυτό απέβλεπαν πρωτίστως στην διαμόρφωση αλλά και αναπαραγωγή της εθνικής ταυτότητας των πολιτών.Η έρευνα αυτή επιδιώκει να εξετάσει την σχέση μεταξύ των πεποιθήσεων, αντιλήψεων έξι νηπιαγωγών και των αντίστοιχων διδακτικών τους πρακτικών, που αφορούν την υλοποίηση των θεμάτων για τις δύο εθνικές εορτές την 28η Οκτωβρίου και 25η Μαρτίου και εάν αυτές (οι διδακτικές πρακτικές) επιδρούν και στους μαθητές των συγκεκριμένων νηπιαγωγών. Παράλληλα, στόχος της έρευνας ήταν να διερευνήσει την φύση αυτών των πεποιθήσεων και αντίστοιχων ή όχι πρακτικών ,δηλ εάν είναι εθνοκεντρικές, παραδοσιακές ή προοδευτικές και σύμφωνες με τις αρχές της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης, με βάση την σχετική βιβλιογραφία. Ως μέθοδος έρευνας επιλέχθηκε η ποιοτική προσέγγιση, ενώ ως εργαλεία συλλογής των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν οι εις βάθος προφορικές συνεντεύξεις με ημι-δομημένα ερωτηματολόγια, τα γραπτά τεκμήρια (φάκελοι), και η παρατήρηση με μαγνητόφωνο . Για την ανάλυση των ερευνητικών δεδομένων που συλλέχθηκαν εφαρμόστηκε η path analysis. Το δείγμα της έρευνας ήταν έξι νηπιαγωγοί που υπηρετούσαν σε νηπιαγωγεία το σχ. έτος 2011-2012,σε τρείς περιοχές στην Δράμα, Καβάλα και Θεσσαλονίκη και οι μαθητές τους.Από την αποκωδικοποίηση και ερμηνεία των ερευνητικών δεδομένων, αποκαλύπτεται ότι σε μεγάλο ποσοστό, υπάρχει μια αιτιακή σχέση μεταξύ των πεποιθήσεων και των αντίστοιχων διδακτικών πρακτικών που εφάρμοσαν οι έξι νηπιαγωγοί ενώ καταγράφονται και επιρροές στους μαθητές. Επιπροσθέτως ανάλογα με τις προσεγγίσεις των νηπιαγωγών αναδεικνύονται τρείς τάσεις: στην πρώτη τάση ανήκει η Σ3, που δύναται να χαρακτηριστεί διαπολιτισμική ,ενώ στη δεύτερη τάση ανήκει η νηπιαγωγός Σ4 ,που διακατέχεται από μια αρνητική διάθεση ,απέναντι στις εθνικές εορτές.Στην τρίτη που χαρακτηρίζεται ως εθνοκεντρική, ανήκουν οι νηπιαγωγοί Σ1, Σ2 ,Σ5,και Σ6 με διαφορετικές ωστόσο διαβαθμίσεις.