Η σημασία της ενσωμάτωσης του κυβερνοχώρου στις κοινωνικοχωρικές δομές: η κυβερνόπολη

Abstract

Cyberspace, the totality of all networked digital technologies and information, emerges from the 20th century’s technology. In this research cyberspace is presented as a triad: (a) a multilayered phenomenon of flows and forms that is continuously transformed into different geographies and aspatial places, (b) a nooumenon, a creation of the modern technological mode of thinking, and (c) a hybrid entity, resulting from the embeding of the digital virtual in the social structures and functions. Cyberspace’s embeding in the material world spiritualizes society’s material component, mainly through artificial intelligence, thus making it functionally intelligent. Simultaneously, cyberspace’s embeding in the invisible non-material structures enables the materialization of human desires, thoughts and intentions. These two processes incessantly transform human consciousness and the social being. One consequence of cyberspace’s embedment is the transformation of a city into a cybercity. The virtual city, which includes flowing spaces without places and virtual digital structures, is spreading globally and embeding itself into the real material city of geographies and places creating thus the cybercity, a hybrid entity. The planning of a cybercity, primarily as a conceptual approach, presents new and difficult challenges because its non-material informational part cannot be fully analyzed in depth; as a result, the digital virtual that exists within the core of the transformation processes remains relatively unknown. Human beings and cyberspace are transforming the material, psychological, and spiritual world to such a degree that a need arises for reexamination of concepts such as spacetime, energy-matter, information, virtual, real, intelligence, life, and human. The handling of digital information increasingly receives greater significance in the way a person thinks, creates and lives daily, locally and globally. Humanity’s survival will depend in the way it handles information.

O κυβερνοχώρος, το σύνολο των δικτυωμένων ψηφιακών τεχνολογιών και πληροφοριών, αναδύεται μέσα από την τεχνολογία του 20ου αιώνα. Στην παρούσα έρευνα ο κυβερνοχώρος παρουσιάζεται ως μια τριάδα: (α) ένα πολυσύνθετο φαινόμενο ροών και μορφωμάτων που συνεχώς μεταμορφώνεται σε διαφορετικές γεωγραφίες και άτοπους χώρους, (β) ένα νοούμενο, δημιούργημα του σύγχρονου τεχνολογικού τρόπου σκέψης και (γ) μια υβριδική οντότητα, αποτέλεσμα της ενσωμάτωσης του ψηφιακού εικονικού στις κοινωνικές δομές και λειτουργίες. Η ενσωμάτωση του κυβερνοχώρου στον υλικό κόσμο πνευματικοποιεί το υλικό τμήμα της κοινωνίας, κυρίως μέσω της τεχνητής νοημοσύνης, καθιστώντας το έτσι λειτουργικά νοήμονα. Ταυτόχρονα, η ενσωμάτωση του κυβερνοχώρου σε αόρατες άυλες δομές επιτρέπει στην υλοποίηση ανθρώπινων επιθυμιών, σκέψεων και προθέσεων. Αυτές οι δύο διαδικασίες μεταμορφώνουν ακατάπαυστα την ανθρώπινη συνείδηση και το κοινωνικό γίγνεσθαι. Ένα αποτέλεσμα της ενσωμάτωσης του κυβερνοχώρου είναι η μεταμόρφωση της πόλης σε κυβερνόπολη. Η εικονική πόλη, που συμπεριλαμβάνει άτοπους ρευστούς χώρους και εικονικές ψηφιακές δομές, διαχέεται παγκόσμια και ενσωματώνεται στην πραγματική υλική πόλη της γεωγραφίας και των τόπων δημιουργώντας έτσι την κυβερνόπολη, μια υβριδική οντότητα. Ο σχεδιασμός της κυβερνόπολης, κυρίως ως εννοιολογική προσέγγιση, παρουσιάζει νέες δύσκολες προκλήσεις επειδή το άυλο πληροφοριακό τμήμα της δεν μπορεί να αναλυθεί πλήρως και σε βάθος, με αποτέλεσμα το ψηφιακό εικονικό που βρίσκεται στον πυρήνα των μεταμορφωτικών διαδικασιών να παραμένει σχετικά άγνωστο. Ο άνθρωπος και ο κυβερνοχώρος μεταμορφώνουν τον υλικό, ψυχολογικό και πνευματικό κόσμο σε τέτοιο βαθμό που δημιουργείται η ανάγκη της επανεξέτασης εννοιών όπως χωροχρόνος, υλοενέργεια, πληροφορία, εικονικό, πραγματικό, νοημοσύνη, ζωή και άνθρωπος. Η διαχείριση της ψηφιακής πληροφορίας αυξανόμενα αποκτά μεγαλύτερη σημασία στον τρόπο που ο άνθρωπος σκέφτεται, δομεί και βιώνει την καθημερινότητά του, τοπικά και παγκόσμια. Η επιβίωση της ανθρωπότητας θα εξαρτηθεί από τον τρόπο που χειρίζεται τις πληροφορίες.