Ο ρόλος των chlamydia trachomatis ως υπευθύνων παθογόνων μικροοργανισμών στο σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους

Abstract

Introduction: Chronic prostatitis/CPPS comprises the largest group of symptomatic patients. Chronic Pelvic Pam Syndrome (CPPS) is a category on the classification system of prostatitis suggested by the National Institute of Diabetes Digestive and Kidney Diseases (NIDDK). Our study specifically examined the identification of Chlamydia trachomatis using cytomorphological criteria in patients with CPPS. Material and methods: 159 patients at a mean age of 39 years presented with chronic prostatitis symptoms. Detailed history and physical examination was accomplished by questionnaire of NIH Chronic Prostatitis Symptom Index (CPSI). The laboratory studies included Meares Stamey four glass test. Two separate urethral swabs were taken by gently passing each cotton tipped swab 1.4 cm inside the urethral meatus and rotating it by 360°. This method was used as a standard for diagnosing urethritis from Ν. Gonorrhoeae, C. trachomatis, Mycoplasma genitalium, Τ. vaginalis and Ureaplasma Urealyticum. Direct fluorescent antibody (DFA) technique has been used for the detection of MOMP of Chlamydia trachomatis. Immunohistochemical detection of antigen Enzyme Immunoassay (EIA) was used also. A wet mound of a drop of EPS was examined under microscopic analysis with cytomorphological criteria for the detection of Chlamydia previous stabilized according the method Papanicolaou. Results: All patients were categorized with Meares Stamey test in two groups 23 (14.47%) with CP or category II and 136 (85.53%) with CPPS or category III. Detection of more than 10 leucocytes per field in either EPS or VB III specimen was considered as inflammation. Among the 136 (85.53%) patients 87 (54.7%) patients had inflammatory CPPS and therefore have been categorized as IIΙΑ and 49 (30.8%) had non inflammatory CPPS and have been categorized as IIIB. A diagnosis of Chlamydia was done in accordance with cytomorphological criteria in 79 (58.08%) specimens. A positive DFA and EIA test were found in 44 and 48 patients respectively. Among the 79 patients with positive cytomorphology of the EPS 39 and 41 were negative on DFA and EIA respectively. The coefficient kappa to assess the level of agreement between the different methods. McNemar x² test and Youden index are shown in Table 1. Conclusion: Chlamydial infection of the prostate does not necessary mean inflammation of the organ. Cytomorphology could be used as a screening test or a complementary test for the detection of men suffering from prostatitis as proposed from the guidelines of centers for sexually transmitted diseases, because of the low cost and the simplicity of this test. Development of new diagnostic methods as the above mentioned could lead to more precise classification and the correct therapy.

Εισαγωγή: Το ΣΧΠΑ είναι ένας από τους πιο συχνούς τύπους προστατίτιδας. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ ο ορισμός του ΣΧΠΑ είναι άλγος του ουρογεννητικού συστήματος με ή χωρίς ερεθιστικά ή αποφρακτικά συμπτώματα επί απουσίας παθογόνων του ουροποιητικού, όταν γίνεται προσπάθεια ανίχνευσης με τις κλασσικές μικροβιολογικές μεθόδους και επί απουσίας άλλης αναγνωρίσιμης αιτίας όπως η κακοήθεια. Η μελέτη έχει σκοπό να αξιολογήσει τα χλαμύδια ως υπεύθυνο μικροοργανισμό γι’ αυτό το σύνδρομο. Επιδιώκεται η ανεύρεσή τους στο προστατικό υγρό μέσω της κυτταρομορφολογικής ανάλυσης και υποστηρίζεται η αιτιολογική συσχέτιση της ανίχνευσης χλαμυδίων στο προστατικό υγρό και της παρουσίας του συνδρόμου. Μεθοδολογία: 159 ασθενείς πάσχοντες από σύνδρομο προστατίτιδας των οποίων ο μέσος όρος ηλικίας ήταν τα 39 έτη μελετήθηκαν βάση του έξης πρωτοκόλλου, ιστορικό το ερωτηματολόγιο ΝΙΗ CPSI φυσική εξέταση το τεστ Stamey Meares, ουρηθρικα επιχρίσματα και εξέταση με ανοσοϊστοχημικές μεθόδους EIA και μεθόδους ανοσοφθορισμού Direct Fluorescence Assay (DFA). Υποβλήθηκαν επίσης σε κυτταρομορφολογική εξέταση του προστατικού υγρού σύμφωνα με τα κριτήρια κατά Gupta προς ταυτοποίηση χλαμυδίων. Αποτελέσματα: Βάσει των αποτελεσμάτων του Stamey Meares τεστ και σύμφωνα με τις οδηγίες ταξινόμησης του NIDDK οι 159 ασθενείς διαχωρίστηκαν σε: α. 23 ασθενείς με χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, ή κατηγορία II (14.47%) και β. 136 ασθενείς με ΣΧΠΑ ή κατηγορία III (85.53%) συμπεριλαμβανομένης της IIΙΑ 87 ασθενείς (54 7%) και της IIIB 49 ασθενείς (30 8%). Κυτταρομορφολογική εξέταση ανέδειξε χλαμύδια σε 79 ασθενείς από τους 136 (58.08%). Θετικοί ως προς τη μέθοδο ανοσοφθορισμού DFA βρέθηκαν 40 από τους 79 ασθενείς (50.63%) και ως προς την μέθοδο EIA 38 ασθενείς (48.10%) από τους 79. Τα αποτελέσματα της στατιστικής ανάλυσης μετά από σύγκριση της κυτταρομορφολογικής εξέτασης έδειξαν ευαισθησία 95% και ειδικότητα 53% ως προς τη μέθοδο ανοσοφθορισμού ενώ ευαισθησία 87% και ειδικότητα 51% ως προς τη μέθοδο ανοσοϊστοχημείας. Έτσι για τη σύγκριση της κυτταρομορφολογικής με την EIA ο δείκτης Kappa είναι 0.3962 (p<0.0001). Ταυτόχρονα για τη σύγκριση της κυτταρομορφολογικής με την μέθοδο ανοσοφθορισμού DFA ο δείκτης Kappa είναι 0.3869 (p<0.0001) Ο δείκτης McNemar x² (chi square test) για την κυτταρομορφολογική είναι 33.3902 (p<0.0001) και 24.020 (p<0.0001) ως προς τη μέθοδο DFA και EIA αντίστοιχα. Ο δείκτης Younden για την κυτταρομορφολογική είναι 0.4725 (p<0.0001) και 0.3758 (p<0.0001) ως προς τη μέθοδο DFA και EIA αντίστοιχα. Συμπεράσματα: Η φλεγμονή του προστάτη δεν αποτελεί τυπικό εύρημα της χλαμυδιακής λοίμωξης. Η κυτταρομορφολογική μέθοδος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εξέταση προ συμπτωματικού ελέγχου, η επικουρική εξέταση για την ανίχνευση ανδρών πασχόντων από προστατίτιδα όπως ορίζουν οι κατευθυντήριες οδηγίες των ειδικών κέντρων για σεξουαλικώς μεταδιδόμενες παθήσεις λόγω της ευκολίας και του χαμηλού κόστους αυτής της εξέτασης. Η ανάπτυξη νέων διαγνωστικών μεθόδων όπως η παραπάνω εξέταση μπορεί να οδηγήσει σε ακριβέστερη ταξινόμηση και κατά συνέπεια ακριβέστερη θεραπεία αυτών των ασθενών.